Olympos en nog meer herinneringen.
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
12 September 2011 | Griekenland, Platamonas
Maandag 12 sept
Vorige jaar was de top van deze hoogste berg van Griekenland. (2917m) nog in nevelen en wolken gehuld. Nu is de top duidelijk zichtbaar als we rustig deinend op onze rug vanuit zee naar boven kijken. De zee is nagenoeg glad en de zon is net boven de horizon uitgekomen en verlicht de top. Korte zwemsessie dus vanmorgen en we tuffen al vroeg de berg op. Onderweg in het bergdorpje Litochoro nog even wat brood halen en dan gaat het verder. Er gaat maar een weg omhoog die voor normale voertuigen toegankelijk is. Op een derde van de klim is een soort checkpoint waar alle voertuigen worden geregistreerd en waar je wat tips kunt krijgen over do's en don'ts. Kennelijk willen ze ook een beetje zicht hebben wie er al zoal op de top rond zwerft. Vanuit Litochoro is het nog 17 km omhoog en dan is het einde weg. We zitten dan op een hoogte van 1100 meter. (Prionia) Het asfalt hebben ze al twee km van te voren weggehaald zodat we hotsend en knotsend en vooral stoffig boven komen. Hier staan de voertuigen geparkeerd van de mensen die verder lopend naar de top vertrekken. Eeen tocht waar je twee dagen over doet. Onderweg kun je slapen in een berghut of zelf je tentje opzetten. Wij zijn niet zo sportief en houden het op een korte wandeling naar o.a. het watervalletje. Er spectaculair is het allemaal niet. We hebben nog een leuk gesprek met een stel uit Wales (GB) die hier met hun Landrover zes maanden een tocht door oost Europa maken. Toch altijd weer leuk om te zien en te horen hoe ze het beleven. Voor mijn een jongensdroom die helaas niet is uitgekomen. Dat Spartaanse rondtrekken met een 4x4 buiten de begaande wegen is het toch wel helemaal. Bij het stel zit nog een jonge meid die als backpacker op de fiets in haar uppie vanuit Denemarken onderweg is. Ze heeft kennelijk lang met niemand gesproken want het is een (gezellige) spaakwaterval. Halverwege de berg bezoeken we nog twee byzantijnse kloosters. Niet zo spectaculair als de Meteora natuurlijk maar nog steeds de moeite van het bezoeken waard.
In Leptokarya rijden we het strand open spoelen we het stof en zweet van onze lijven.
En dan nog een klein stukje rijden naar Platamonas. We parkeren het bussie weer bij het haventje en meteen heeft Carry haar eerste vriendjes gezien. De vissers Nikos en Yanis zijn al bezig hun bootje te verven en de netten te verzorgen. Een hartelijk weerzien en zoals inmiddels een traditie (7e jaar voor Car) worden de foto's van het jaar ervoor ook afgegeven en beginnende de oudjes in rap Grieks hun herinneringen op te halen met "Catharina" zoals Carry hier door het leven gaat. We verstaan er geen zak van, maar de mimiek van Carry is denk ik zo inspirerend dat ze rustig door vertellen. Car op haar beurt verteld ook vrolijk in het Nederlands tegen hen en doorspekt het met wat woorden en halve zinnen Grieks. Ik sta er wat droppig bij en leg het tafereel maar vast met de camera, zodat er voor een eventuele volgende keer weer foto's zijn om af te geven. Voor morgen worden we weer uitgenodigd om te komen buurten als ze met hun vangst van zee terug komen. Ze trakteren dan op koffie en gaan Car weer uitleggen hoe alle vis heet. Ook nutteloos overigens want ze onthoudt het toch niet en koffie lust ze ook al niet. Maar goed, traditie is traditie hè.
Dan slenteren we de gezellige boulevard langs en natuurlijk moeten we dan wat drinken bij Ilse en Jorgo die hier een hotel/restaurantje hebben en waar Carry drie jaar achtereen gelogeerd heeft en ook hier weer een hartelijk weerzien. En dan wandelen we nog langs alle winkeltjes en krijg ik (weer) te horen in welk winkeltje met wie ze wat in welk jaar heeft gekocht. Ook zinloos want ik onthoud het toch niet, maar voor Carry is het een aaneenschakeling van herinnering en emoties van de afgelopen jaren, dus ik laat haar lekkere ratelen en geniet van mijn biertje(s).
Morgen komt het traditionele vervolg... Bernd...schildpadden... enz.
Route: Leptokarya-Litochoro-Prionia-Litochoro-Leptokarya-Platamonas
gereden: 72 km
Vorige jaar was de top van deze hoogste berg van Griekenland. (2917m) nog in nevelen en wolken gehuld. Nu is de top duidelijk zichtbaar als we rustig deinend op onze rug vanuit zee naar boven kijken. De zee is nagenoeg glad en de zon is net boven de horizon uitgekomen en verlicht de top. Korte zwemsessie dus vanmorgen en we tuffen al vroeg de berg op. Onderweg in het bergdorpje Litochoro nog even wat brood halen en dan gaat het verder. Er gaat maar een weg omhoog die voor normale voertuigen toegankelijk is. Op een derde van de klim is een soort checkpoint waar alle voertuigen worden geregistreerd en waar je wat tips kunt krijgen over do's en don'ts. Kennelijk willen ze ook een beetje zicht hebben wie er al zoal op de top rond zwerft. Vanuit Litochoro is het nog 17 km omhoog en dan is het einde weg. We zitten dan op een hoogte van 1100 meter. (Prionia) Het asfalt hebben ze al twee km van te voren weggehaald zodat we hotsend en knotsend en vooral stoffig boven komen. Hier staan de voertuigen geparkeerd van de mensen die verder lopend naar de top vertrekken. Eeen tocht waar je twee dagen over doet. Onderweg kun je slapen in een berghut of zelf je tentje opzetten. Wij zijn niet zo sportief en houden het op een korte wandeling naar o.a. het watervalletje. Er spectaculair is het allemaal niet. We hebben nog een leuk gesprek met een stel uit Wales (GB) die hier met hun Landrover zes maanden een tocht door oost Europa maken. Toch altijd weer leuk om te zien en te horen hoe ze het beleven. Voor mijn een jongensdroom die helaas niet is uitgekomen. Dat Spartaanse rondtrekken met een 4x4 buiten de begaande wegen is het toch wel helemaal. Bij het stel zit nog een jonge meid die als backpacker op de fiets in haar uppie vanuit Denemarken onderweg is. Ze heeft kennelijk lang met niemand gesproken want het is een (gezellige) spaakwaterval. Halverwege de berg bezoeken we nog twee byzantijnse kloosters. Niet zo spectaculair als de Meteora natuurlijk maar nog steeds de moeite van het bezoeken waard.
In Leptokarya rijden we het strand open spoelen we het stof en zweet van onze lijven.
En dan nog een klein stukje rijden naar Platamonas. We parkeren het bussie weer bij het haventje en meteen heeft Carry haar eerste vriendjes gezien. De vissers Nikos en Yanis zijn al bezig hun bootje te verven en de netten te verzorgen. Een hartelijk weerzien en zoals inmiddels een traditie (7e jaar voor Car) worden de foto's van het jaar ervoor ook afgegeven en beginnende de oudjes in rap Grieks hun herinneringen op te halen met "Catharina" zoals Carry hier door het leven gaat. We verstaan er geen zak van, maar de mimiek van Carry is denk ik zo inspirerend dat ze rustig door vertellen. Car op haar beurt verteld ook vrolijk in het Nederlands tegen hen en doorspekt het met wat woorden en halve zinnen Grieks. Ik sta er wat droppig bij en leg het tafereel maar vast met de camera, zodat er voor een eventuele volgende keer weer foto's zijn om af te geven. Voor morgen worden we weer uitgenodigd om te komen buurten als ze met hun vangst van zee terug komen. Ze trakteren dan op koffie en gaan Car weer uitleggen hoe alle vis heet. Ook nutteloos overigens want ze onthoudt het toch niet en koffie lust ze ook al niet. Maar goed, traditie is traditie hè.
Dan slenteren we de gezellige boulevard langs en natuurlijk moeten we dan wat drinken bij Ilse en Jorgo die hier een hotel/restaurantje hebben en waar Carry drie jaar achtereen gelogeerd heeft en ook hier weer een hartelijk weerzien. En dan wandelen we nog langs alle winkeltjes en krijg ik (weer) te horen in welk winkeltje met wie ze wat in welk jaar heeft gekocht. Ook zinloos want ik onthoud het toch niet, maar voor Carry is het een aaneenschakeling van herinnering en emoties van de afgelopen jaren, dus ik laat haar lekkere ratelen en geniet van mijn biertje(s).
Morgen komt het traditionele vervolg... Bernd...schildpadden... enz.
Route: Leptokarya-Litochoro-Prionia-Litochoro-Leptokarya-Platamonas
gereden: 72 km
-
13 September 2011 - 09:58
Jacques:
Dat is wat anders dan Chersonissos....... -
13 September 2011 - 14:43
Nancy:
Hey Carry,Gerard en Beau,
Bedankt voor jullie berichtje en de leuke kaarten voor de verjaardag van Sanne en Demi.
We genieten weer van jullie verhalen.Nog heel veel plezier!!
-
13 September 2011 - 20:39
Denise:
Ha pap en Carry,
Veel plezier met alle tradities die nog komen gaan ;) Hier alles zijn gangetje. Pap, ik snapte van dat mailtje trouwens geen ene f*ck.... Grieks visitekaartje of zo???
xxx -
13 September 2011 - 20:46
Susan:
nou die patertjes hebben het mooi voor elkaar he zuster Catharina?
Een prachtig klooster.
Mocht Beau hier eigenlijk naar binnen?
groetjes en welterusten -
14 September 2011 - 06:41
Margret:
Hey vakantiegangers,
Als ik jullie vakantieverslagen zo lees, vervelen jullie je beslist niet en is er weer een hoop te zien en te beleven.
Jennifer en Mathijs zijn vanacht aangekomen in Athene en gaan ook bepaalde dingen bezichtigen....wie weet komen jullie hun nog ergens tegen de komende 2 weken.
Groetjes Margret
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
