Van zoet- naar zout water
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
11 September 2011 | Griekenland, Leptokaryá
Zondag 11 september 2011
Het is vandaag zondag en de meeste mensen liggen nog op een oor als wij om 7 uur al in het meer liggen. De zon komt nog niet eens boven de bergen uit en het water is dan ook warmer als de temperatuur erbuiten. Voor Beau is het heerlijk dat hij vandaag nog in zoet water kan zwemmen want vanaf morgen is dat verleden tijd. Hij zal zich de eerste keren wel vergissen en het zoute zeewater zo naar binnen slobberen. Maar van vorig jaar weten we dat hij dat in no time door heeft! We tutten de hele morgen lekker door en rond half 12 rijden we van dit prachtige plekje weg. De weg waarvoor we gisteren zo veel offers gebracht hebben, is inderdaad mooi en voert ons langs het hele meer van Aliakmonas. De bergen aan deze kant zijn nog niet zo heel erg hoog, maar zodra we de brug overgestoken zijn worden ze steeds hoger en hoger. Eerst rijden we nog enkele kilometers verder naar het begin van het meer, waar Geer nog een cache wil zoeken. Maar helaas: We vinden hem niet of hij is er gewoon niet meer. Heel erg is het niet want het uitzicht over het begin van het meer is geweldig. Heel veel pelikanen en zilverreigers staan hier heerlijk in het zonnetje te genieten en wij genieten van hen. We rijden verder door het hoge Titarosgebergte en na een paar uur zien we in de verte het Olymposgebergte opdoemen. En Olympos betekent voor mij: Platamonas.
De plaats waar ik enkele jaren vrijwilligerswerk heb gedaan. De plaats waar ik ook een beetje thuiskom. Maar vandaag gaat het nog niet naar Platamonas, want onze route eindigt in Leptokarya. Morgen willen we het Olymposgebergte inrijden
om daar een stuk te gaan wandelen. Vorig jaar hebben we dat niet gehaald en nu hebben we daar wel genoeg tijd voor. In Leptokarya zetten we het busje neer en lopen de winkelstraat nog even op en af. De meeste mensen liggen nog op het drukke strand als wij een terrasje zoeken om te gaan eten. Aangezien ik hier al voor het 7de jaar kom, weet ik wel iets waar je lekker kunt eten en dat ook nog niet eens zo heel erg duur is. Dus MAM, jouw 50 euro hebben we lekker hier (bijna ) verbrast! Voordat de zon onder gaat moeten we nog een plekje vinden om te overnachten, en dus rijden we een kilometer of 3 het dorp uit en vinden zowaar weer een plekje OP het strand. Met het zand onder onze voeten en de zee rustig kabbelend voor ons, komt ook aan deze dag weer een heerlijk eind.
Route: Imera-Servia-Goules-Rimnio-Sarantoporo-Petrito-Karya-Leptokarya
Gereden kilometers: 164
Het is vandaag zondag en de meeste mensen liggen nog op een oor als wij om 7 uur al in het meer liggen. De zon komt nog niet eens boven de bergen uit en het water is dan ook warmer als de temperatuur erbuiten. Voor Beau is het heerlijk dat hij vandaag nog in zoet water kan zwemmen want vanaf morgen is dat verleden tijd. Hij zal zich de eerste keren wel vergissen en het zoute zeewater zo naar binnen slobberen. Maar van vorig jaar weten we dat hij dat in no time door heeft! We tutten de hele morgen lekker door en rond half 12 rijden we van dit prachtige plekje weg. De weg waarvoor we gisteren zo veel offers gebracht hebben, is inderdaad mooi en voert ons langs het hele meer van Aliakmonas. De bergen aan deze kant zijn nog niet zo heel erg hoog, maar zodra we de brug overgestoken zijn worden ze steeds hoger en hoger. Eerst rijden we nog enkele kilometers verder naar het begin van het meer, waar Geer nog een cache wil zoeken. Maar helaas: We vinden hem niet of hij is er gewoon niet meer. Heel erg is het niet want het uitzicht over het begin van het meer is geweldig. Heel veel pelikanen en zilverreigers staan hier heerlijk in het zonnetje te genieten en wij genieten van hen. We rijden verder door het hoge Titarosgebergte en na een paar uur zien we in de verte het Olymposgebergte opdoemen. En Olympos betekent voor mij: Platamonas.
De plaats waar ik enkele jaren vrijwilligerswerk heb gedaan. De plaats waar ik ook een beetje thuiskom. Maar vandaag gaat het nog niet naar Platamonas, want onze route eindigt in Leptokarya. Morgen willen we het Olymposgebergte inrijden
om daar een stuk te gaan wandelen. Vorig jaar hebben we dat niet gehaald en nu hebben we daar wel genoeg tijd voor. In Leptokarya zetten we het busje neer en lopen de winkelstraat nog even op en af. De meeste mensen liggen nog op het drukke strand als wij een terrasje zoeken om te gaan eten. Aangezien ik hier al voor het 7de jaar kom, weet ik wel iets waar je lekker kunt eten en dat ook nog niet eens zo heel erg duur is. Dus MAM, jouw 50 euro hebben we lekker hier (bijna ) verbrast! Voordat de zon onder gaat moeten we nog een plekje vinden om te overnachten, en dus rijden we een kilometer of 3 het dorp uit en vinden zowaar weer een plekje OP het strand. Met het zand onder onze voeten en de zee rustig kabbelend voor ons, komt ook aan deze dag weer een heerlijk eind.
Route: Imera-Servia-Goules-Rimnio-Sarantoporo-Petrito-Karya-Leptokarya
Gereden kilometers: 164
-
12 September 2011 - 18:04
Bertie:
Hoi luitjes,
Alweer genoten van jullie verhalen en foto's. -
13 September 2011 - 06:52
Susan:
Hoi Car en Co, ha ha
wat weer een schitterende foto's.
Denk dat Beau toch wel zijn pootjes mag dichtknijpen....... waar die al overal geweest is?
Menig mens heeft dat in zijn hele leven nog niet gezien.
Zo te zien hebben jullie ook prachtig weer.
Hier is het ook wel mooi hoor, alleen anders.
de herfstkleuren doen al hun intrede en in de ochtend is het echt frisjes.
Ik begin nu aan mijn 4 vrije dagen, heerlijk.
doei en liefs Susan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
