Een onverwacht mooie dag
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
26 September 2010 | Griekenland, Athene
Zondag 26 september 2010
Route Monodendri-Oxia-Vitsa-Aristi-Megalo Papigo
Na een hele dag, avond en nacht geregend te hebben werden we vanmorgen gewekt met een waterig zonnetje.
En 's morgens gewekt worden betekent bij ons om een uur of half 7!!!!
Naarmate de uurtjes volgden werd het weer ietsjes beter en besloten we om een uur of 9 toch de wandeling door de Vikoskloof te gaan maken. In deze kloof, die 14 km. lang is en door de rivier de Voidomatis is uitgesleten, kun je de mooiste trektocht van Griekenland maken. De steile kale rotswanden rijzen op tot 915 meter en is op het breedste punt 1 km. breed.
Verschillende roofvogels, waaronder de aasgier, cirkelen er op thermiekgolven en er komen veel hagedissen en schildpadden voor.
Als we na 1km. lopen een klein kloostertje tegenkomen begint het zo heftig te regenen dat we besluiten om om te keren.
We moeten dan eigenlijk nog afdalen naar de kloof en om dan nog kilometers door stroompjes te gaan waden lijkt ons geen goed idee. Aan het einde van de kloof staat namelijk geen busje op ons te wachten maar zullen we moeten uitkijken naar een taxi die ons terugbrengt, en ik denk dat geen taxichauffeur zit te wachten op 2 natte mensen en een grote, natte hond!
Dan maar met het busje 6 km. verderop rijden naar het mooiste uitzichtspunt over de kloof, namelijk in Oxia.
Na nog een kleine wandeling van een kwartier over een smal rotspaadje boven de kloof krijgen we inderdaad waar voor ons geld. Het is even droog maar de regenwolken hangen alweer in de verte te wachten, het uitzicht in de diepte is overweldigend mooi en nu zien we ook het riviertje waar we doorheen hadden moeten waden. Op sommige plekken lijkt het toch wel erg woest en we zijn allebei blij dat we boven staan en niet ERIN!!
Nadat we even hebben genoten van het uitzicht snel maar weer het busje ingedoken en rijden we richting Megalo Papingo in het Zagoria gedeelte van Epiros in het Pindosgebergte.
Het landschap is indrukwekkend en erg groen. Hoge imposante bergen, diepe dalen, eindeloze haarspeldbochten en leuke dorpjes.Hoe verder we van de kust afdwalen hoe minder leesbaar de plaatsnamen voor ons worden omdat ze alleen nog maar in het Grieks staan aangegeven. Gerard heeft al vaak tegen me gezegd dat hij blij is dat ik erbij ben want zelf zou hij het niet kunnen ontcijferen. En na 1,5 jaar Griekse les lukt me DAT nog net wel.
Onderweg rijden we over een oud bruggetje dat de grens aangeeft van het Nationaal Park Pindos . De rivier Aoos die hier onderdoor stroomt geeft de hond even verkoeling, inmiddels is het toch wel weer aardig warm geworden, en geeft ons de kans om prachtige foto's te maken. Dat aantal loopt inmiddels al tegen de 3000!!!!
Het einddoel Megalo Papigo is een authentiek, beschermd Zagoria-dorp uit de 13de eeuw en ligt 950 meter beneden de kliffen van Pyrgi. Smalle straatjes met de typische Zagoria huizen van leisteen en daken van opeengestapelde leistenen.
Boven het dorp torent een enorme rots van het Timfigebergte uit.
Vroeger woonden hier schaapherders, nu zijn er nog maar 125 vaste inwoners. De rest is vertrokken naar de steden om daar hun brood te verdienen.
Na een wandeling door het dorp, een terrasje in de zon zetten we de bus op de doorgaande, maar doodlopende weg, en genieten we van het uitzicht op dit spectaculaire gebergte.
Gereden kilometers: 50
Route Monodendri-Oxia-Vitsa-Aristi-Megalo Papigo
Na een hele dag, avond en nacht geregend te hebben werden we vanmorgen gewekt met een waterig zonnetje.
En 's morgens gewekt worden betekent bij ons om een uur of half 7!!!!
Naarmate de uurtjes volgden werd het weer ietsjes beter en besloten we om een uur of 9 toch de wandeling door de Vikoskloof te gaan maken. In deze kloof, die 14 km. lang is en door de rivier de Voidomatis is uitgesleten, kun je de mooiste trektocht van Griekenland maken. De steile kale rotswanden rijzen op tot 915 meter en is op het breedste punt 1 km. breed.
Verschillende roofvogels, waaronder de aasgier, cirkelen er op thermiekgolven en er komen veel hagedissen en schildpadden voor.
Als we na 1km. lopen een klein kloostertje tegenkomen begint het zo heftig te regenen dat we besluiten om om te keren.
We moeten dan eigenlijk nog afdalen naar de kloof en om dan nog kilometers door stroompjes te gaan waden lijkt ons geen goed idee. Aan het einde van de kloof staat namelijk geen busje op ons te wachten maar zullen we moeten uitkijken naar een taxi die ons terugbrengt, en ik denk dat geen taxichauffeur zit te wachten op 2 natte mensen en een grote, natte hond!
Dan maar met het busje 6 km. verderop rijden naar het mooiste uitzichtspunt over de kloof, namelijk in Oxia.
Na nog een kleine wandeling van een kwartier over een smal rotspaadje boven de kloof krijgen we inderdaad waar voor ons geld. Het is even droog maar de regenwolken hangen alweer in de verte te wachten, het uitzicht in de diepte is overweldigend mooi en nu zien we ook het riviertje waar we doorheen hadden moeten waden. Op sommige plekken lijkt het toch wel erg woest en we zijn allebei blij dat we boven staan en niet ERIN!!
Nadat we even hebben genoten van het uitzicht snel maar weer het busje ingedoken en rijden we richting Megalo Papingo in het Zagoria gedeelte van Epiros in het Pindosgebergte.
Het landschap is indrukwekkend en erg groen. Hoge imposante bergen, diepe dalen, eindeloze haarspeldbochten en leuke dorpjes.Hoe verder we van de kust afdwalen hoe minder leesbaar de plaatsnamen voor ons worden omdat ze alleen nog maar in het Grieks staan aangegeven. Gerard heeft al vaak tegen me gezegd dat hij blij is dat ik erbij ben want zelf zou hij het niet kunnen ontcijferen. En na 1,5 jaar Griekse les lukt me DAT nog net wel.
Onderweg rijden we over een oud bruggetje dat de grens aangeeft van het Nationaal Park Pindos . De rivier Aoos die hier onderdoor stroomt geeft de hond even verkoeling, inmiddels is het toch wel weer aardig warm geworden, en geeft ons de kans om prachtige foto's te maken. Dat aantal loopt inmiddels al tegen de 3000!!!!
Het einddoel Megalo Papigo is een authentiek, beschermd Zagoria-dorp uit de 13de eeuw en ligt 950 meter beneden de kliffen van Pyrgi. Smalle straatjes met de typische Zagoria huizen van leisteen en daken van opeengestapelde leistenen.
Boven het dorp torent een enorme rots van het Timfigebergte uit.
Vroeger woonden hier schaapherders, nu zijn er nog maar 125 vaste inwoners. De rest is vertrokken naar de steden om daar hun brood te verdienen.
Na een wandeling door het dorp, een terrasje in de zon zetten we de bus op de doorgaande, maar doodlopende weg, en genieten we van het uitzicht op dit spectaculaire gebergte.
Gereden kilometers: 50
-
27 September 2010 - 18:48
Jess:
Hoi carry - Gerard en BEAU,
Ja een mooiere dag als gisteren bestaat ook niet, hahaha omdat ík jarig was, echt waar hoor!!!!!! Toeval hé..... Geweldige foto's kan ik al bewonderen, het lijkt me dan ook ontzettend mooi te zijn in dat land. Ja de vrijheid met de camper is toch een enorme uitdaging, wij weten wat het is, fijn om zo ook je viervoeter(s) zo mee te nemen. De tijd vliegt aan ons allen voorbij, zeer zeker voor jullie, wat is een maand hé, lijkt heel wat vóórdat je gaat en nu gaat het des te harder ten einde.
Carry en Gerard geniet nog volop van al het moois, tevens van het mooie weer, hier is het reeds koud en de verwarming kun je al goed verdragen. Beau dikke knuffels van ons allen en alvast een goeie thuisreis alle drie,
Veel groetjes van Jan - jess en de 4 borders -
27 September 2010 - 21:07
Jacques:
Zitten jullie nu al op de Noordpool? -
28 September 2010 - 19:41
Annemieke:
Hoi, hoi
Het blijft toch echt wel genieten van al dat moois.
Maar het wordt toch wel eens tijd dat Gerard eens een Mythos probeert vooral na al die weken in Griekenland.
Wat gaat de tijd toch snel maar ik mis je wel. Hier in Ulestraten hangt een prachtige mistbank en we genieten van het mooie herfstweer, ha,ha.
Geniet nog maar even van alles, groetjes aan Gerard en een knuffel voor Beau.
groetjes Annemieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
