Boem is ho...

Maandag 8 januari 2018

Het valt vannacht met bakken uit de hemel. En af en toe een flits en klap onweer. We slapen zo lang mogelijk uit maar Baloe zal toch uit moeten. Hij snapt het gelukkig en maakt er snel werk van. De voorraad eten en drank is er zo goed als doorheen, dus de plaatselijke Lidl wordt bezocht. Als we weer buiten komen is het gelukkig gestopt met regenen. We zoeken nog een cache in de buurt en omdat we hier verder niets te zoeken hebben, rijden we door in de richting van Gibraltar dat we morgen gaan bezoeken.

Gisteren hebben we Henk, onze bemoeial onderweg, even ingesteld op kortste route. En dat doet hij als we het plaatsje ‘La Linia de la Conception’ binnenrijden met volle overgave. In plaats dat hij gewoon de hoofdwegen richting de grens met Gibraltar blijft volgen stuurt hij ons weer dwars door het stadje met zijn smalle straatjes. En in een van die straatjes bij een kleine onoverzichtelijke kruising gaat het mis. Ik rij langzaam de kruising op maar voor mij van links komt een personenauto met flinke snelheid aanrijden. Ik trap meteen op de rem. Hij ook zo te zien, maar door het natte wegdek glijdt hij door raakt nog net mijn bumper linksvoor. De eerste woorden zijn KUT, GODVERDOMME! Nee, dit keer niet van mij maar de adrenaline bij Car schiet tot gevaarlijke hoogte omhoog. Ze vliegt meteen de auto uit en de eerste man die ze ziet krijgt meteen de wind van voren. “It’s a brand new car ! And you drive te fast!” Het blijkt niet de bestuurder maar een getuige. De bestuurder stapt hierna bedremmeld uit en neemt de schade op. Ik heb mijn mobieltje gepakt en maak foto’s van de situatie. Het is me nog steeds niet duidelijk wie hier de schuld is. Het lijkt een kruising van gelijke orde en dan zou ik van rechts voorrang hebben gehad. Een van de omstanders wijst me echter het enige bord op de kruising aan. Helemaal links van de weg aan de achterzijde van een ander bord hangt een stopbord. En dat heb ik dus over het hoofd gezien. Over de snelheid van de ander hoef je hier niet te twisten.

Ik gebaar de andere bestuurder dat we een andere plek gaan opzoeken om de schade te regelen want ondertussen blokkeren we de doorgang voor de anderen, die het op een claxonneren zetten en me de middelvinger tonen.

Een eindje verder vullen we het internationale schadeformulier in. De Spaanse bestuurder die nog steeds bedremmeld is en zijn best doet Engels te praten, blijkt hier te wonen, maar in de auto te rijden van een Marokkaanse vriendin die in Gibraltar woont. Hoe ingewikkeld wil je het hebben. Hij is niet op de hoogte welke verzekeringsmaatschappij zij heeft en het schadeformulier dat we opmaken kan ook maar voor de helft worden ingevuld. Ook ik ben vergeten mijn “groene kaart”, die overigens niet meer verplicht is in Europa, uit te printen, maar nu heb ik mijn polisnummer ook niet meteen paraat. Dat wordt dus “even Apeldoorn bellen”. En dat is dan weer verrekte handig. Via de telefoon worden alle gegevens door de vriendelijke man aan de andere kant van de lijn ingevoerd. In principe hoef ik verder niets meer te doen. Alles wordt geregeld en bij thuiskomst kan ik de schade, voor mij kosteloos, laten repareren. De bedremmelde tegenpartij blijft tot het laatst bedremmeld en verontschuldigt zicht zelfs dat hij als het zijn auto was geweest zelfs geen schadevergoeding had gewild. Maar ja... die vriendin hè. Ik snap zijn dilemma. Een vurige Marokkaanse wil je niet tegen de haren in strijken. (Hè Najat :))

Héél voorzichtig rijd ik verder de binnenstad uit en we kunnen bij de jachthaven van het stadje parkeren. Het kost wel € 12,- per 24 uur, maar dan kun je hier ook je tanks vullen en legen en er is ook een wasserette op het terrein. De grensovergang is op loopafstand en morgen gaan dus te voet Gibraltar verkennen.
(De dashcam heeft het hele gebeuren overigens vlekkeloos vastgelegd inclusief de krachttermen van Car. )

Route: Estepona - La Linea de Conception.
Gereden: 49 km
Coordinaten slaapplek N 36°09.434. W005°21.273’