“Bruisend” Tossa de Mar

De stad, die gisteravond nog zo feestelijk verlicht was, is op deze vroege morgen grauw en grijs. Niks houdt ons dus tegen om vroeg te vertrekken. Uitslapen? Nooit van gehoord, zelfs niet op vakantie.

Onderweg naar het zuiden loopt de temperatuur gestaag op. De thermometer in de camper geeft aan dat het buiten 14 graden is. De zon die naar binnen schijnt maakt de dikke trui die we vanmorgen hebben aan getrokken, overbodig. Maar boven de Pyreneen hangt een dikke bewolking en daar krijgen we een flinke regenbui over ons heen. Gelukkig zitten wij hoog en droog en het busje wordt er alleen maar schoner van.
Als we goed en wel de grens met Spanje zijn gepasseerd komt de zon weer tevoorschijn. Terwijl Geer een kort uiltje knapt zit ik buiten met Baloe van de warmte te genieten.

Waar rijden we nog naar toe, zo laat in de middag? We zitten vlak bij Tossa de Mar waar ik 22 jaar geleden met de kinderen ben geweest. Ik herinner me het leuke stadje met de mooie burcht en het strand tussen de rotsen nog heel goed.
We verlaten de dure tolweg en rijden aan het eind van de middag Tossa binnen. Ik heb ondertussen een cache opgezocht waar een parkeerplaats bij ligt in de hoop daar te kunnen staan om te overnachten. Al snel blijkt dat dit ijdele hoop is. Geer stuurt het busje door smalle steegjes en krappe bochtjes bergop. Ondertussen knotterend dat dit wel eens de eerste krassen op de bumpers kunnen worden. Met het zweet in mijn handen ( en ik hoef niet eens zelf te rijden) komen we boven op de berg aan. De cache ligt bij een oude verdedigingstoren en al klauterend ernaar toe maak ik een smak naar links en tuimel anderhalve meter naar beneden. Gelukkig staat er een boom die mijn val breekt. Twee meter naar rechts en ik was wat dieper gevallen:) Maar de cache hebben we!
En dan moeten we snel naar het dorp terug voordat het helemaal pikdonker is. We kunnen het busje kwijt op een grote parkeerplaats niet ver van het centrum. “ Zullen we in het stadje iets eten” stelt Geer voor. Maar we hebben nog genoeg in de ijskast liggen en binnen no time staat er een pan nasi op tafel. Wat een geluk dat we dat gedaan hebben want als we een uurtje later door het uitgestorven stadje lopen blijkt dat er nog geen café of restaurant meer open is om deze tijd van het jaar. En dan zou er weer een knottterende man naast me hebben gelopen, maar ditmaal van de honger.

De burcht die boven op de heuvel ligt is schitterend verlicht. We dwalen nog even door het omliggende park en dan dalen we de onverlichte trappen af richting het dorp met zijn smalle steegjes.
Baloe heeft ondertussen zijn werk als waakhond goed gedaan, hij is in het busje achter gebleven om eventuele indringers te lijf te gaan. Als we hem roepen komt hij geeuwend van zijn matje af en kijkt alsof we hem storen.
Het duurt niet lang of wij volgen zijn voorbeeld: na een glaasje wijn en wat blokjes kaas komen ook wij geeuwend uit onze luie stoelen.

Route: Tournon sur Rhône- Nimes-Montpellier-Beziers-Perpignan-Tossa de Mar
Gereden kilometers: 505
Slaapplek coordinaten: N 41.43.470. O 002.56.011