WOW!!!

Denise zet ons keurig op tijd af op het station in Sittard zodat we om 07:30 uur de trein naar Schiphol kunnen nemen. Ik sleep een achterlijk grote koffer achter me aan die door Car gevuld is met kleren waar we gemakkelijk 5 weken mee weg zouden kunnen in plaats van 5 dagen. Gisteravond heb ik met verbijstering gekeken naar de kleding die ze ook voor mij heeft ingepakt. O.a. snowboots, een lange onderbroek en een heuse skibroek ??? Dat we nu niet naar de Bahama's gaan is me wel duidelijk. Maar ik heb me voorgenomen om het lijdzaam te ondergaan en zeur dus niet...., nou ja een beetje sputteren dan. Ondertussen begin ik te geloven dat er een soort survivaltocht met sledehonden rond de noordkaap op me ligt te wachten. De verslagen van Gerda en Riet schieten me hierbij door het hoofd en ik gooi een balletje op in die richting. Maar CC houdt haar lippen stijf op elkaar.
Op Schiphol stevent ze resoluut op de borden af waar de vertrektijden op te zien zijn. Tientallen bestemmingen maar richting de koude streken beperkt zich dat tot een handvol. Ik zie Moskou..., Kiev, maar dan plotseling ook Reykjavik. DAT moet het wel zijn. In het verleden hebben we het er vaak over gehad dat we dat beslist nog eens moeten doen. Aan haar glunderende gezicht van Car is te zien dat Ijsland onze bestemming is. WOW !! helemaal goed. Even later checken we, heel toepasselijk, in bij WOW-air en kunnen we om 12:40 aan boord. Drie uurtjes later landen we op het vliegveld van Keflavik international airport. We hebben door het tijdsverschil twee uurtjes gewonnen, zodat we nog een hele middag en avond tegoed hebben. Voor onze huurauto moeten we bellen want er staat niemand te wachten. Car heeft even geen rekening gehouden met het tijdsverschil en een verkeerde aankomsttijd doorgegeven. Maar binnen drie minuten kom een bijzonder aardige meid ons ophalen en worden we naar het verhuurbedrijf gereden net buiten het vliegveld. De rest gaat allemaal erg soepel. De aardige meid , die overigens van Poolse afkomst is, geeft ons nog een aantal goede tips en daarna kunnen we met onze VW caddy op pad. Een garmin GPS is bij de prijs inbegrepen en veel bezienswaardigheden zijn al als POI's ingevoerd.
Onze eerste bestemming is echter niet het hotel, maar Car heeft ook al op voorhand een bezoek aan de"Blue Lagoon" geboekt. Dit is een soort Thermaalbad gelegen in een reusachtig lavaveld. Het water is extreem zout en komt vanuit een 1800 meter diepe bron waar het een temperatuur heeft van 70 graden. Met het water wordt een warmwater en -krachtcentrale gevoed, waarna de temperatuur is gezakt tot 38 graden. Het water is een natuurlijk mengsel van mineralen, blauwwier en kiezel. De afzetting op de bodem geeft het water een melkachtig lichtblauwe kleur. En daarin is het heerlijk toeven. Er is een soort kuuroord van gemaakt. Er zijn eilandjes waar je een soort witte (heilzame ?) modder op je body kunt smeren maar ook een bar waar je al dobberend (heilzame alcoholische) dranken tot je kunt nemen. Opvallend is dat de mannen na het eerste modderbad kiezen voor de drank, terwijl de vrouwen voor nog een moddermasker gaan. Na drie uur weken en relaxen houden we het voor gezien en gaan op zoek naar ons hotel. We hadden online in moeten checken, waarna we een code voor het slot zouden krijgen. Die hebben we dus niet. Maar er zit ook een gewone bel aan de deur. Er wordt gelukkig snel open gedaan door een jonge knul, die ons een sleutel van kamer nr 3 in de handen drukt, de code geeft en de rest van de informatie vinden we op de kamer. Een soort "doe het zelf hotel" dus. Maar een keurige ruime kamer van alle gemakken voorzien. Of we morgen nog ergens ingeschreven moeten worden zien we dan wel weer.
En dan is het wachten op zonsondergang. Rond middernacht zou het noorderlicht goed te zien moeten zijn. Maar met die twee uur tijdsverschil is dat voor ons dus 2 uur in de nacht. Voor Car een ware beproeving, maar omdat na morgen de nachten bewolkt zullen zijn moeten we maar even doorbijten als we dit fenomeen willen meemaken.