In de haven maar nog geen water gezien!
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
27 Juni 2014 | Frankrijk, Duinkerke
Om kwart voor acht vanmorgen gaat de telefoon, Gerard:
"Liefie ik heb me verslapen, ben net wakker dus het wordt wat later. Moet ook nog een was in de droger duwen" . Hij denkt natuurlijk dat ik uit mijn slof schiet maar als ik heel koel reageer dat het niet uitmaakt, dat ik ook nog even naar de winkel moet, dan komt zijn heldere stem: Ïk ben al onderweg". Ha ha ha, heeft ie even pech dat ik niet reageer zoals hij dacht dat ik zou reageren.
Maar dan moet IK me gaan haasten, schildpadden verzorgen, het huis een beetje opruimen en mezelf nog wat soigneren. Als hij de oprit oprijdt wordt er nog snel water getankt , hoewel echt snel krijg je er 120 liter niet in.
Dan naar de Lidl voor de laatste boodschappen en langs pap en mam die al op ons staan te wachten. En dan koers naar Duinkerken aan de Noord-Franse kust. Morgenvroeg om 9 uur vertrekt de boot maar vandaag hebben we al vakantie en dus rijden we op ons gemak richting de kust. Maar we zijn Landgraaf nog niet uit of Geer roept al : "Kepponger" Of te wel: Ik heb honger, in goed Nederlands.
En dus wordt er na een half uur al uitgebreid ontbeten/geluncht. Beau krijgt zijn brokjes en water en dan kunnen we weer verder.
Om een uur of een rijden we Duinkerken al binnen. Geer heeft thuis al wat caches opgeslagen in zijn mobje en omdat het toch nog te vroeg is om richting de haven te rijden besluiten we om een wandeling in de duinen te maken. Het is benauwd en al snel lopen we alle drie te puffen. Het rulle zand maakt het lopen berg op, berg af er niet makkelijker op. De zee is verder weg dan we dachten, de duinen zijn honderden meters breed en de puf ontbreekt om op zoek te gaan naar het strand. Het is een mooie wandelroute met tientallen caches onderweg.
De haven van Duinkerken ligt toch nog verder weg dan we dachten, een kilometer of 15 zuidwaarts. We parkeren het busje op het terrein voor de incheckbalies maar wie denkt dat we dan al wat van de zee kunnen zien heeft het toch mooi mis. Niets! We horen de meeuwen krijsen en ruiken het zoute water maar dat is dan ook alles.
Maar goed, we staan hier lekker rustig, het zonnetje schijnt. Geer is tevreden met zijn hapje en biertje dat ik hem voorschotel en morgenvroeg rijden we de laatste 100 meter aan de rechterkant van de weg.
Hopelijk vergissen we ons niet als we aan de overkant aankomen:)
Slaapplek coördinaten: N 51.01.281 E 002. 11.640
Gereden kilometers: 355
-
30 Juni 2014 - 10:51
Yvonne Sormani-Simons:
Wat een plaaggeest, de boel wat opjutten. Goed dat je kalm bent gebleven. Ik had al op de kast gezeten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley