Sugar Loaf in the morning.
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
25 Juni 2018 | Ierland, Greystones
Als we wakker worden om half 6 priemt het zonlicht al door de kieren van de verduistering.
Mooie tijd om ons voornemen van gisteren om te zetten in daden. De temperatuur is nu nog beneden de 20° en de bergkant waar we naar boven willen ligt nog in de schaduw. Baloe blijft achter in de bus. De steiging is te hoog en de rotsen en stenen zijn extreem scherp volgens Car, hetgeen bevestigd werd door Cameron die de streek op zijn duimpje kent.
Als we halverwege de berg zijn gaat het pad naar links wat me ook de juiste weg lijkt. Volgens Car moeten we echter recht omhoog via een puinhelling. Niet mijn keus, maar ze bezweert me dat ze 8 maanden geleden ook op deze manier de cache bereikt heeft. Vooruit dan maar en als een ware trouwe pelgrim volg ik haar pad naar boven. Het is zwaar, maar te doen. En na goed 50 minuten klimmen en zweten weet ik de cache onder een rotsblok uit te halen. Missie voor 50% volbracht want er ligt er nog een in de omgeving. Hemelsbreed nog geen km, maar in dit terrein is het wel even anders. Op de top rusten we even uit en genieten van het uitzicht. Ook voor Car. Toen ze hier in oktober was, was het bagger weer. Keiharde wind, regen en de hele berg in de wolken. Van uitzicht was toen geen sprake. Ik herinner me nog het telefoontje dat ik toen van haar kreeg. Ze was in tranen en letterlijk en figuurlijk de weg kwijt. Via Google-maps kon ik toen echter haar positie lokaliseren en haar op het goede pad helpen. Toen vond ik het waanzin wat ze deed, nu bewonder ik haar voor haar durf en doorzettingsvermogen. De tweede cache vinden we nu ook en daarna dalen we rustig af naar beneden. Baloe heeft lekker uitgeslapen en ons zo te zien niet gemist. Tophond!
Na de Lidl in Bray, rijden we door naar het haventje in dezelfde plaats. Prima toeven hier. De stoeltjes op de kade, koffie en een muffin en genieten in de zon van de bedrijvigheid. De jeugd die zeilles krijgt tussen de ongeveer 50 witte zwanen die hier ook hun thuishaven hebben; en de voorbij slenterende inwoners die aan het pierewaaien zijn. Ierland geniet van het extreem mooie weer.
Extreem ja. Dit hebben ze al jaren niet gehad. Op de radio worden waarschuwingen gegeven “for the extreme heat and the sun power”. Aangeraden wordt om voldoende te drinken de schaduw op te zoeken en ouderen in de gaten te houden..... Volgens de weersverwachting gaan we net boven de 25° graden uit komen. :). Volgens Cameron was er afgelopen winter ook paniek en totale ontwrichting van het verkeer in Dublin toen er 3 cm sneeuw was gevallen. Tja, elk land kent zijn eigen extremen, dat zie je maar weer. ;)
Wij houden het voor de rest van de dag op lanterfanten. Slenteren nog langs de boulevard en verbazen ons ons de allerlaatste strandmode hier in. Een beetje te vergelijken met de Engelse, dus dan heb je een idee. Na het eten worden de plannen gesmeed voor morgen. Dat wordt weer sportieve doe-dag. Het Cliff-path staat op het programma. We vertrekken uit Bray en verkassen naar het aangrenzende stadje Greystones. We parkeren langs de boulevard met uitzicht op de Ierse zee. De strandweg waar we langs staan wordt nu nog druk bewandeld, maar we hopen dat het met bedtijd een stuk rustiger zal zijn.
Mooie tijd om ons voornemen van gisteren om te zetten in daden. De temperatuur is nu nog beneden de 20° en de bergkant waar we naar boven willen ligt nog in de schaduw. Baloe blijft achter in de bus. De steiging is te hoog en de rotsen en stenen zijn extreem scherp volgens Car, hetgeen bevestigd werd door Cameron die de streek op zijn duimpje kent.
Als we halverwege de berg zijn gaat het pad naar links wat me ook de juiste weg lijkt. Volgens Car moeten we echter recht omhoog via een puinhelling. Niet mijn keus, maar ze bezweert me dat ze 8 maanden geleden ook op deze manier de cache bereikt heeft. Vooruit dan maar en als een ware trouwe pelgrim volg ik haar pad naar boven. Het is zwaar, maar te doen. En na goed 50 minuten klimmen en zweten weet ik de cache onder een rotsblok uit te halen. Missie voor 50% volbracht want er ligt er nog een in de omgeving. Hemelsbreed nog geen km, maar in dit terrein is het wel even anders. Op de top rusten we even uit en genieten van het uitzicht. Ook voor Car. Toen ze hier in oktober was, was het bagger weer. Keiharde wind, regen en de hele berg in de wolken. Van uitzicht was toen geen sprake. Ik herinner me nog het telefoontje dat ik toen van haar kreeg. Ze was in tranen en letterlijk en figuurlijk de weg kwijt. Via Google-maps kon ik toen echter haar positie lokaliseren en haar op het goede pad helpen. Toen vond ik het waanzin wat ze deed, nu bewonder ik haar voor haar durf en doorzettingsvermogen. De tweede cache vinden we nu ook en daarna dalen we rustig af naar beneden. Baloe heeft lekker uitgeslapen en ons zo te zien niet gemist. Tophond!
Na de Lidl in Bray, rijden we door naar het haventje in dezelfde plaats. Prima toeven hier. De stoeltjes op de kade, koffie en een muffin en genieten in de zon van de bedrijvigheid. De jeugd die zeilles krijgt tussen de ongeveer 50 witte zwanen die hier ook hun thuishaven hebben; en de voorbij slenterende inwoners die aan het pierewaaien zijn. Ierland geniet van het extreem mooie weer.
Extreem ja. Dit hebben ze al jaren niet gehad. Op de radio worden waarschuwingen gegeven “for the extreme heat and the sun power”. Aangeraden wordt om voldoende te drinken de schaduw op te zoeken en ouderen in de gaten te houden..... Volgens de weersverwachting gaan we net boven de 25° graden uit komen. :). Volgens Cameron was er afgelopen winter ook paniek en totale ontwrichting van het verkeer in Dublin toen er 3 cm sneeuw was gevallen. Tja, elk land kent zijn eigen extremen, dat zie je maar weer. ;)
Wij houden het voor de rest van de dag op lanterfanten. Slenteren nog langs de boulevard en verbazen ons ons de allerlaatste strandmode hier in. Een beetje te vergelijken met de Engelse, dus dan heb je een idee. Na het eten worden de plannen gesmeed voor morgen. Dat wordt weer sportieve doe-dag. Het Cliff-path staat op het programma. We vertrekken uit Bray en verkassen naar het aangrenzende stadje Greystones. We parkeren langs de boulevard met uitzicht op de Ierse zee. De strandweg waar we langs staan wordt nu nog druk bewandeld, maar we hopen dat het met bedtijd een stuk rustiger zal zijn.
-
26 Juni 2018 - 17:56
Roelie:
Fijn om jullie verhalen weer te lezen.
Grts -
26 Juni 2018 - 18:03
Jeanny.:
Wat is het daar mooi zeg. Leuke foto's. En wat hebben jullie een geluk met het weer. Nog veel plezier.Groetjes Jeanny. -
26 Juni 2018 - 18:49
Jitske:
Leuke verhalen om te lezen! Ook wij blijven jullie volgen :-) -
26 Juni 2018 - 20:43
Jeanny En Kees:
Goede keus om na de inspanning van het cachen relaxed verder te gaan. Mooie foto's van de omgeving en het met name Baloe doet het goed. Grt -
27 Juni 2018 - 07:13
:
Tjonge, dat is pas genieten daar, zo leuk om te lezen dat jullie zo actief bezig zijn. -
27 Juni 2018 - 07:38
Yvonne Sormani-Simons:
Tjongejonge wat is het mooi daar! Laat de badmode daar maar wat minder zijn, de rest van het uitzicht is toch adembenemend mooi! Leuk die foto van Baloe met de zwanen op de achtergrond. Statieportret.
Sugarloaf, ik dacht dat het om een Iers ontbijtbrood ging, hahaha -
28 Juni 2018 - 03:34
Riet:
Beetje aan het inhalen van jullie. Je snapt dat het lezen van blogs en andere berichten en bij ons vaak bij inschiet. Geen gebrek aan belangstelling hoor! Ziet er heerlijk uit allemaal! Je lijkt wel een monument met die stok!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
