Pintxos del Pamplona

Zaterdag 20 januari 2018
Het kacheltje heeft vannacht de vrieskou buiten moeten houden. Het midden van Spanje kent duidelijk een landklimaat en dat betekent dat het hier goed kan afkoelen. Onderweg zien we het kwik zowel stijgen als dalen. We starten met 0° C, klimmen naar 8, dalen naar 3.
Duiken de mist of laaghangende bewolking in en gaan weer naar de 0. Op de omringende bergen van de Sierra Rioja ligt sneeuw. We rijden over een nagenoeg lege autosnelweg. Een enkele auto met ski’s op het dak. Ook hier kennelijk nog wat skipistes. Na de middag breekt dan eindelijk de zon door en komt er een mooie 15 graden op het display. Er waait wel een frisse wind en we zien tientallen pelgrims zwaar bepakt onder hun rugzakken tegen de wind in tornen op weg naar Santiago de Compostela. Overal langs de route staan borden met daarop de tekst ‘Camino de Santiago’. Het kan dus niet missen.



Pamplona is nog maar 20 km te gaan en het belooft weer een mooie stadswandeling te worden. Maar dan zien we in de verte een prachtige regenboog. Mooi, maar die ontstaan alleen als er ook nattigheid bij zit. We gokken nog op een uitgebreide bui maar als we later gewapend met twee paraplu’s het centrum van Pamplona in lopen komt ons een Afrikaanse handelaar in prullaria tegemoet die er duidelijk de brui aan heeft gegeven. En als die de handel opgeven betekent dat maar één ding. Het blijft regenen......(en/of hij heeft geen paraplu’s als handelswaar.)
Maar we laten de moed niet zakken. We hebben Baloe in de bus gelaten. Via de app ‘park4night’ zijn we weer naar een keurige parkeerplaats geloodst op loopafstand van het oude centrum van de stad. Voor € 10,- met aansluiting voor 230 volt. Vlak ernaast, achter de brandweerkazerne, is echter ook een (gratis) plek. Die externe stroombron hebben we niet nodig. De twee knoerten van zonnepanelen op de bus doen hun werk voorbeeldig. Dus we gaan voor ‘gratis’.

We slenteren op ons gemak door de mooie stad met zijn kleurrijke gebouwen. Helaas waren die met wat zonlicht beter uit de verf gekomen, maar er blijft genoeg moois over om te bewonderen.
Pamplona staat wereldwijd bekend om zijn stierengevechten. Vooral de traditie dat dieren voor de uiteindelijke stierenslachting, (ik noem het geen gevecht omdat dit aan zou geven dat er voor de dieren een kans zou zijn als overwinnaar uit de strijd te komen), door de straten van Pamplona worden gejaagd .
Tijdens de wereldberoemde ‘San Férmin’ feesten krijgen elke dag 6 stieren de kans om tijdens hun jacht door de smalle straatjes over een lengte van 900 meter wat plaaggeesten op de hoorns te nemen of te vertrappen. Schrale troost, want uiteindelijk worden het toch hammen, al moet ik zeggen dat die wel verrukkelijk smaken.

De Spaanse keuken staat bekend om zijn tapas. Hier in Pamplona hebben ze echter de ‘Pintxos’. Ook een soort tapas, maar in elk kroegje staan ze uitgestald op de bar. Ideaal als je de taal niet machtig bent. Je ziet letterlijk voor je neus wat krijgt.
Uiteraard spoel je het weg met een drankje. We duiken regelmatig even zo’n etablissement binnen en bestellen maar. Het is zó verleidelijk om alles te proberen. Bij de ene smaakt een cerveza prima, bij de ander past weer prima een glas vino tinto.
Voor Car laat ik een heel klein glaasje met roze drankje inschenken. Ziet er zó lief uit, dus dat wil ze wel proberen. Helemaal onschuldig is het niet. Het blijkt tequila met aardbeiensmaak te zijn. Maar verdomd, ze giet het zonder problemen naar binnen. :)
Onderweg heeft ze haar 3000e cache kunnen bijschrijven en daar moet natuurlijk ook even op getoast worden.
Ik toast op het feit dat een vervelend waarschuwingslampje dat onderweg is gaan branden ook weer spontaan is uitgegaan. Het lampje in kwestie was oranje met een driehoekig figuurtje met uitroepteken. Meestal is de kleur oranje niet meteen paniek, maar ik zoek het toch maar even op in het serviceboekje.
En dan krijg je een klein waslijstje met wat er allemaal mis kan zijn. Onder andere kan er een lamp defect zijn. Dat was snel gecontroleerd maar bleek niet het euvel te zijn. Dan komen de airbag, dieselfilter, motorolie druksensor, parkeersensoren, regensensor en nog wat aan bod. Niet echt duidelijk zo en je wordt volgens het boekje aangeraden de dichtstbijzijnde Fiatdealer te raadplegen. En dat gebeurt natuurlijk altijd in het weekend! Ik ben dan ook blij dat het weer spontaan doofde.

Na ruim 7 km slenteren in de regen hebben we Pamplona wel gezien en zoeken we weer onze bus op. Baloe blijkt ons niet gemist te hebben en nadat hij zijn poot gelicht heeft gaan we allemaal op rust. Morgen het laatste stukje Spanje. En omdat we midden in de Rioja streek zitten trek ik een soortgelijk flesje wijn open om het waardig af te sluiten.

Route: Castellanos - Valladolid - Burgos - Logrono - Pamplona.
Gereden : 432 km
Slaapplek: N 42°49.233’. W001°39.450’