Op bedevaart
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
16 Januari 2018 | Spanje, Almonte
Nadat we de € 10,- parkeerkosten hebben afgerekend gaat de slagboom omhoog en vertrekken we richting El Rocío. “
‘Henk’ heeft van Car opdracht gekregen een route naar de Lidl te zoeken, maar doet dat uiterst onhandig. We dreigen weer in een wirwar van straten in de buitenwijk van Sevilla te belanden waar we ook nog eens een massa forensen moeten trotseren. Na een paar keer vloeken geef ik het op en zoeken we zo snel als mogelijk de uitgangswegen op.
“Dat doen we nooit meer” is weer eens de belofte die we elkaar voorhouden. Onderweg komen we trouwens nog twee keer een Lidl tegen die wel eenvoudig te benaderen is, dus we hoeven ons ontbijt met verse broodjes en croissants niet te missen. Tevens kan ik hier mijn wijnvoorraad weer aanvullen voor de komende dagen.
En als we El Rocio na een klein uurtje binnenrijden word ik meteen vrolijk. De aanblik van het dorp is geweldig. Het spierwitte kerkje markeert prominent de ‘skyline’. Alle straten in het dorpje, dat slechts 1200 inwoners telt, zijn zandwegen. Alles hier ademt “paarden”. Voor elk huis staan de stangen waar de leidsels van de paarden aan vastgemaakt kunnen worden.
Op het grote plein voor de kerk worden wat toeristen uit een bus gekieperd. Die hebben echter alleen oog voor de ‘ermita’ en het plein ervoor waar wat terrasjes en winkeltjes zijn waar alleen wat religieuze meuk wordt verkocht. In de rest van het dorpje kom je ze verder niet meer tegen In de kerk hebben ze ook alleen maar belangstelling voor de manier waarop ze zo bevallig mogelijk voor het verder prachtige altaar poseren. Opa en oma op de foto. Zoon samen met opa en oma. Schoondochter met opa en oma. Schoondochter alleen met oma. Zoon alleen met opa.... en ondertussen druk gebarend en hard pratend welke poses er aangenomen moeten worden. De rest van de mogelijke variaties wacht ik niet af.
Wij wandelen verder tussen de huizen en genieten van de zon en de stilte hier. Via de buitenkant langs het water van de Charco de la Boca waar duizenden (water)vogels te zien zijn. We proberen in de verte de roze flamingo’s te ontwaren maar met het tegenlicht van de opkomende zon is dat moeilijk. Morgen nog maar eens proberen met mijn vogelkijker.
Na de drukke wandeldag van gisteren is het voor de rest van de middag goed toeven aan de rand van het dorpje en langs het water. We dommelen en lezen wat in de zon en proberen wat wasgoed zo goed en zo kwaad mogelijk ‘schoon’ te krijgen.
Maar lang kunnen we allebei niet stil zitten. Zullen we dan nog even het nationale Parque de Doñana inlopen? Uiteraard liggend daar nog wat caches op vogelspotplaatsen, dus we hopen ook nog iets van deze natuur voor de lens te krijgen. Als leek op dit gebied reikt mijn kennis vaak niet verder dan het onderscheid tussen twee soorten: ‘Vliegsijsjes en Drijfsijsjes’.
Maar op de achterhand hebben we natuurlijk Gerda en Riet. Vogelaars bij uitstek die met hun aanstekelijke reisverhalen ons mede hebben doen besluiten om deze plaats aan te doen. Als we hen een foto appen van een van de ‘sijsjes’, komt met kerende post het antwoord van Gerda: ‘lepelaar’! We hebben het El Rocio-virus in Amsterdam nu aangewakkerd. Riet duikt in haar verhalen en fotoalbums en komt met nog meer herinneringen.
Zij hebben de streek hier aangedaan toen de grootste bedevaart van het land hier op gang kwam. Rond Pinksteren trekt dit dorp hier zo’n miljoen bezoekers die van heinde en verre komen. Vooral de tocht vanuit Sanlúcar de Barrameda is een happening van jewelste waar zij getuige van waren. Duizenden trekken van hieruit met versierde karren voortgetrokken door paarden en ossen door het nationale park naar El Rocio.
Helaas maken wij dit niet mee maar moeten het doen met dit ietwat slaperige dorp. Ik probeer nog hun verslag van die tijd van internet op te halen, maar jammer genoeg kan ik het niet vinden. Alleen al de manier waarop zij hun reisbelevenissen in woord en beeld zetten is gewoon genieten. Het wordt weer eens tijd dat we onze ervaringen gaan delen dames. We maken snel een afspraak bij terugkeer in Nederland.
Route: Sevilla - El Rocio
Gereden : 85 km
Coördinaten slaapplek N37°07.896’. W006°29.217’
-
16 Januari 2018 - 22:18
Jeanny En Kees:
Mooi verhaal maar ik mis toch je kennis van de Vogelweg 1936??? Verder een relaxed dagje voor jullie en Baloe. Grt -
17 Januari 2018 - 10:24
Riet:
Nou, nou....wij zitten hier te blozen! Dat is wel veel eer Gerard! Qua verslagen zijn we erg aan elkaar gewaagd denk ik. Vogeltechnisch gesproken, kan je aan de twee soorten die jij kent, gerust een derde soort toevoegen: het ‘kleine bruine vogeltje’. Onder vogelaars bekend als het kbv-tje. Je kent ze wel, ze lijken allemaal op elkaar. Vliegen altijd net weg, of zitten achter een blad of met hun kont naar je toe. En omdat ze niet kraaien, koeren of koekoeken heb je aan hun geluiden ook niks. Mooi dat jullie in de Donana zelf waren/zijn! Wij dachten dat dat niet kon of mocht.
Je hebt wrsch. ook gelezen dat het er tijdens die Bedevaart om gaat dat dat ‘heilige popje’ uit de kerk wordt geroofd. En met name welke Hermandad die strijd wint. Daarbij gaat het er niet zachtzinnig aan toe: er staat daarom buiten de kerk een legertje ambulances klaar. Kortom, spanning en sensatie! Moedig voorwaarts! -
17 Januari 2018 - 23:57
Yvonne Sormani-Simons:
Het lijkt me erg leuk om die bedevaart te beleven. Niet dat ik zo'n heilige ben, maar toch heeft dit iets. Lijkt me een mooi gezicht.
Wat fijn dat jullie meteen een beroep kunnen doen bij jullie reisvriendinnen Gerda en Riet. Dat wordt een reünie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley