Cadiz met een vleugje Bond
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
12 Januari 2018 | Spanje, Sanlúcar de Barrameda
Baloe draaft al vroeg in de ochtend over het strand van Cadiz. Mijn tempo Is op deze vroege morgen wat minder. Het is nog donker als we vertrekken en tussen de forenzen naar het centrum van Cadiz rijden. De reden van dit vroege vertrek is dat we zeker willen zijn van een parkeerplaats, want gisterenmiddag was dat zoeken naar een speld in de hooiberg. Via een app van de NKC hebben we gisterenavond een parkeerplaats ontdekt die aan de rand van het centrum en de haven ligt en die ook nog eens betaalbaar is. Een ander groot voordeel is dat de plek bewaakt wordt met camera’s. Met een gerust gevoel trekken we dan ook na het ontbijt de oude binnenstad van Cadiz in.
Cadiz wordt de stad van de glimlach genoemd. Volgens ons reisgidsje zou het ook de de oudste bewoonde stad van West Europa zijn. Dat lijkt me stug, maar omdat ik geen beter alternatief heb neem ik het voor waar aan. We kunnen wel checken dat het een schiereiland is en dus aan drie kanten omringd wordt door zee. Het is goed toeven op de vestingmuren waar we lekker kunnen opwarmen in de ochtendzon. In de wirwar van smalle straatjes en steegjes met hoge, vaak monumentale gebouwen komt voorlopig nog geen zon. Maar Cadiz heeft talloze pleintjes waar de zon wel komt. Op en rond de terrasjes heerst de nodige bedrijvigheid en hier ervaren we ook waarom het de stad van de glimlach genoemd wordt. De inwoners nemen de tijd om uitgebreid met elkaar te kletsen en vinden het leven kennelijk meer dan de moeite waard .
Cadiz had als havenstad vroeger hechte betrekkingen met Havana. En daar zijn de sporen nog van terug te vinden. Niet de lucht van sigaren maar de bouwstijl in en rond de haven zijn duidelijke kopieën van Havana. Filmmakers maken hier dankbaar gebruik van en de James Bond film ‘Die another day’ is hier gedeeltelijk gedraaid. De scene waarin Halleberry van uit zee in haar oranje bikini het strand oploopt is opgenomen op La Caleta Beach in Cadiz. De Bond-kenners moeten nu toch beeld krijgen lijkt me. :p
Een groot deel van de oude binnenstad is verkeersvrij en de lucht wordt niet verpest door uitlaatgassen. Er is ook veel aandacht besteed aan de parken met talloze soorten bomen. In park Genoves staat onder andere de enorme Dracena Draco.
We houden het de nodige uren uit, lunchen op een mooi plein en rijden dan tevreden de stad uit nadat we slechts € 3,- hoeven neertellen voor 6 uur parkeren. Daar mag je in in Amsterdam 1uur voor staan met kans op een gebroken ruit. De uitbundige zon vandaag lokt ons naar het strand en dat vinden we in Sanlúcar de Barrameda, dat iets westelijker van Cadiz ligt. Ik ken het plaatsje nog van onze eerste camperreis naar Spanje ruim 30 jaar geleden. Ik herken echter totaal niets meer. Of ik heb toen niet goed opgelet of mijn geheugen vertoont de nodige gaten. Het zal een combinatie zijn. Ik herinneren hier toen op zoek te zijn geweest naar “het beste visrestaurant van heel Spanje”, omdat dit in een paginagroot artikel in een Limburgse krant werd aangeprezen. Overigens hebben we dat restaurant toen niet gevonden. Nu doen we ook geen moeite en koken ons eigen potje.
Wat we nu wel vinden is een mooi strand met palmbomen en talloze vissersbootjes. Je kunt hier zo het strand oprijden en onder de bomen vinden we een prima plek dat meteen ook ons slaapplekje wordt. Lekker genieten in de zon en ik prijs me weer gelukkig dat we dit allemaal kunnen. Vanmorgen lees ik namelijk op Facebook dat collega Wim , die samen met mij in 2015 stopte met werken plotseling is overleden. Samen met Resi, zijn vrouw, hebben we toen voorpret gehad over wat we allemaal zouden kunnen gaan ondernemen. Helaas hebben zij er maar veel te kort van kunnen genieten.
Later in de middag houden we nog een lange strandwandeling (met cache) en als de zon dan langzaam achter de horizon in zee wegzakt, maak ik nog wat mooie beelden door met de drone langs de waterlijn te vliegen. Helaas niks te zien in oranje bikini.
Route: Cadiz - San Lúcar de Barrameda.
Gereden : 68 km
Coördinaten slaapplek. N036° 46.587’ W006°22.178’
Cadiz wordt de stad van de glimlach genoemd. Volgens ons reisgidsje zou het ook de de oudste bewoonde stad van West Europa zijn. Dat lijkt me stug, maar omdat ik geen beter alternatief heb neem ik het voor waar aan. We kunnen wel checken dat het een schiereiland is en dus aan drie kanten omringd wordt door zee. Het is goed toeven op de vestingmuren waar we lekker kunnen opwarmen in de ochtendzon. In de wirwar van smalle straatjes en steegjes met hoge, vaak monumentale gebouwen komt voorlopig nog geen zon. Maar Cadiz heeft talloze pleintjes waar de zon wel komt. Op en rond de terrasjes heerst de nodige bedrijvigheid en hier ervaren we ook waarom het de stad van de glimlach genoemd wordt. De inwoners nemen de tijd om uitgebreid met elkaar te kletsen en vinden het leven kennelijk meer dan de moeite waard .
Cadiz had als havenstad vroeger hechte betrekkingen met Havana. En daar zijn de sporen nog van terug te vinden. Niet de lucht van sigaren maar de bouwstijl in en rond de haven zijn duidelijke kopieën van Havana. Filmmakers maken hier dankbaar gebruik van en de James Bond film ‘Die another day’ is hier gedeeltelijk gedraaid. De scene waarin Halleberry van uit zee in haar oranje bikini het strand oploopt is opgenomen op La Caleta Beach in Cadiz. De Bond-kenners moeten nu toch beeld krijgen lijkt me. :p
Een groot deel van de oude binnenstad is verkeersvrij en de lucht wordt niet verpest door uitlaatgassen. Er is ook veel aandacht besteed aan de parken met talloze soorten bomen. In park Genoves staat onder andere de enorme Dracena Draco.
We houden het de nodige uren uit, lunchen op een mooi plein en rijden dan tevreden de stad uit nadat we slechts € 3,- hoeven neertellen voor 6 uur parkeren. Daar mag je in in Amsterdam 1uur voor staan met kans op een gebroken ruit. De uitbundige zon vandaag lokt ons naar het strand en dat vinden we in Sanlúcar de Barrameda, dat iets westelijker van Cadiz ligt. Ik ken het plaatsje nog van onze eerste camperreis naar Spanje ruim 30 jaar geleden. Ik herken echter totaal niets meer. Of ik heb toen niet goed opgelet of mijn geheugen vertoont de nodige gaten. Het zal een combinatie zijn. Ik herinneren hier toen op zoek te zijn geweest naar “het beste visrestaurant van heel Spanje”, omdat dit in een paginagroot artikel in een Limburgse krant werd aangeprezen. Overigens hebben we dat restaurant toen niet gevonden. Nu doen we ook geen moeite en koken ons eigen potje.
Wat we nu wel vinden is een mooi strand met palmbomen en talloze vissersbootjes. Je kunt hier zo het strand oprijden en onder de bomen vinden we een prima plek dat meteen ook ons slaapplekje wordt. Lekker genieten in de zon en ik prijs me weer gelukkig dat we dit allemaal kunnen. Vanmorgen lees ik namelijk op Facebook dat collega Wim , die samen met mij in 2015 stopte met werken plotseling is overleden. Samen met Resi, zijn vrouw, hebben we toen voorpret gehad over wat we allemaal zouden kunnen gaan ondernemen. Helaas hebben zij er maar veel te kort van kunnen genieten.
Later in de middag houden we nog een lange strandwandeling (met cache) en als de zon dan langzaam achter de horizon in zee wegzakt, maak ik nog wat mooie beelden door met de drone langs de waterlijn te vliegen. Helaas niks te zien in oranje bikini.
Route: Cadiz - San Lúcar de Barrameda.
Gereden : 68 km
Coördinaten slaapplek. N036° 46.587’ W006°22.178’
-
13 Januari 2018 - 11:55
Riet:
Toen wij tegen Pinksteren Sanlucar binnenreden, keken we verbaasd naar de kilometers lange file die op de doorgaande straat door het stadje stond en doorliep tot aan de veerboot naar de Cota Donana. Huifkarren en ossen in het zilver, paarden met showende ruiters, alles wat rijdt. De mensen in hun prachtigste traditionele kleding. Aan de drank, dansend op straat... We maakten een praatje, kregen sherry aangeboden en op het laatst het aanbod om onze auto te laten staan en met hen verder te trekken door de Cota Donana naar.....juist! El Rocio! Dat hebben we niet gedaan. Wel een tijd vanaf een terras het overzetten met de veerboot aangezien. Hoe scheef die hing....zwaar overladen. Op het strand de wachtenden met prachtige Andalusische paarden, Iberico hammen en....Manzanilla! Wij aan de grote gekookte garnalen met....Manzanilla! Herinneringen.... -
13 Januari 2018 - 13:21
Tilly:
Goedemiddag Carry en Gerard,
Ik ben volop aan het genieten van jullie reisverhalen en die super mooie foto`s, en natuurlijk de routes aan het opschrijven wie weet gaat mijn oude busje ook eens die kant op
Groetjes en nog veel plezier saampjes
xx -
13 Januari 2018 - 14:45
Andrea:
Nooit geweten dat jij zo'n filmkenner bent, Gerard. Of lepel je die info op uit een boekje? -
13 Januari 2018 - 22:17
Jeanny En Kees:
Door jullie verhalen leer ik steeds meer over films en opname locaties. De bestemmingen voor de toekomst worden voor mij steeds uitgebreider. Bedankt voor het dilemma. Grt -
14 Januari 2018 - 01:36
Yvonne Sormani-Simons:
Ja Geer en Carry, het leven is ook goed. Zeker als ik die mooie beelden van jullie zie. En jammer genoeg is het voor sommige mensen veel te kort. Arme Wim en Resi !
De stad van de glimlach, mooi is dat. ! Ik wou dat we hier in Nederland ook wat meer vandie steden hadden.
James Bond met Halle Berry, ja die scene ken ik. Al heb je gaten in je geheugen Geer, maar dat beeld bljjft plakken, zeker bij de mannelijke Bond-liefhebbers. Ik vond Bond wat interessanter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
