We smurfen van -2 naar +12

Zondag 7 januari 2017

Vannacht hoor ik de verwarming een paar keer aanslaan. En vanmorgen vroeg begrijp ik waarom. Buiten is het wit van de vorst. De temperatuur klimt wel boven de nul, maar de zon laat zich niet zien. Koud is het niet al is het maar omdat we door de zwaartekracht vanzelf onder het dekbed zakken. Tjee, wat staan we scheef zeg.
Na een voedzaam ontbijt van spek met ei en broodjes klimmen we onder de brug van Puente Nuevo naar boven de stad in. Een steile klim en als je boven bent heb je het meteen warm. We slingeren op ons gemak door het prachtige stadje, nemen bijna teveel risico om een cache te pakken maar keren bijtijds terug op onze schreden. We lunchen in de stad en dalen dan weer af naar onze slaapplek onder de brug ( klinkt een beetje des clochards ;))

Naast ons staat een oud Mercedes busje met Pools kenteken. De bewoonster die hier ook overnacht heeft is een aardige Poolse van 33 jaar die voor onbepaalde tijd met dit busje voor Europa zwerft. We wisselen wat wetenswaardigheden uit en maken kennis met haar ouders die voor de gelegenheid uit Polen zijn komen vliegen.

Ik manoeuvreer mijn drone daarna nog tussen de hoogspanningskabels door richting de brug en de waterval maar ben daar zo ingespannen mee bezig dat ik vergeet om de camera aan te zetten. Als ik mijn fout ontdek is de batterij van mij iPad leeg.
Omdat ik de beelden toch wil hebben wil ik het na een uur laden nog eens proberen maar dan gaat het ineens regenen. Shit!!
Het smalle steile weggetje dat we omhoog moeten is door de regen inmiddels glad en de wielen slippen regelmatig als we in de eerste versnelling naar boven moeten. Met veel moeite lukt het toch om de doorgaande weg te bereiken en we beloven elkaar maar wéér eens dat we dit soort weggetjes nooit meer gaan nemen!!. (..)

En dan smurfen we van Ronda een half uurtje zuidelijker naar het plaatsje Juzcar. De bergtoppen om ons heen smurfen inmiddels wit, want het heeft hier vannacht bij temperaturen onder nul duidelijk gesmurft.
Juzcar is maar klein en smurft maar 223 inwoners volgens ons reisgidsje. Het dorpje is een toeristische attractie geworden omdat hier door Sony in 2011 de 3D de wereldpremière van de bioscoopfilm “the Smurfs” opgesmurft. Hiervoor moest het witte dorpje wel geheel in de kleur blauw worden omgesmurft. Uiteraard op kosten van Sony en na goed overleg met de bewoners en de belofte dat het dorp na de opnamen weer wit gesmurft zou worden. Maar het dorpje deed door de bekendheid zo’n goede smurfen aan het toerisme dat het blauw bleef en dat de bewoners door middel van diverse attracties, restaurants en souvenierwinkeltjes er smurf uit sloegen.
Totdat de erven van de bedenker van de smurfen in de gaten kregen van de goedlopende zaken daar en er 12% van de opbrengst van wilden smurfen. Het dorp ging hiermee niet akkoord en volgens ons reisgidsje zouden daardoor alle smurfzaken vanaf augustus 2017 verdwenen moeten zijn. Niet dus... het dorp smurft nog steeds als vanouds. Gargamel hebben we echter niet kunnen smurfen, dus waarschijnlijk zal het zo’n vaart dan wel niet smurfen.

Maar verdomme wat is het koud hier. De thermometer geeft niet meer aan dan 2° en daarvoor zijn we nou ook weer niet naar Spanje gereden. Maar op deze hoogte (1500 meter) vragen we er natuurlijk wel om. Genoeg is genoeg. We dalen af naar het zuiden en na wat omwegen via Marbella, waar het onbeschoft druk is (ja ondanks een GPS gaat het toch nog wel eens mis) belanden we in Estepona waar het heerlijk rustig is. Vlakbij de zee vinden we een mooi plekje en inmiddels is het 12°. Wilma stuurt nog wat chaosbeelden door van het midden van Spanje dat overvallen is door hevige sneeuwval dus daar moeten we voorlopig weg blijven. Dat gaan we doen. De komende dagen volgen we de Costa del Sol.

route: Ronda - Juzcar - Marbella - Estepona
Gereden 118 km
Coordinaten slaapplek N 036°25.737’. W005°07.671’