Back Home
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
14 Oktober 2017 | Nederland, Landgraaf
Bij het onverwacht hartelijk afscheid van de toch wat teruggetrokken man van Trish komen bij mij de tranen.
Ik háát afscheid nemen, het liefst sloop ik stilletjes weg. Maar Trish heeft hem speciaal zijn bed uit getrommeld omdat we al vroeg naar het vliegveld moeten.
De Ierse zaterdagochtendspits valt mee, heel wat anders dan vorige week toen zij mij kwam ophalen, vertelt ze. Om 9 uur sta ik dus al met mijn koffertje in de hal van het immens grote vliegveld van Dublin waar gehaaste reizigers alle kanten uit spoeden.
Mijn vlucht gaat om 12 uur, tijd genoeg om op mijn gemak in de winkeltjes te struinen en de lekkerste reukjes op te spuiten. Ik kán het niet laten.
Het vliegtuig van Ryan Air heeft zich weer eens op de meest verre weg van het vliegveld verstopt en zo heb ik op de vroege morgen alweer flink wat kilometers in de benen. Met een beetje vertraging, maar beter vertraging dan helemaal geen vlucht, landen we om kwart voor 3 Nederlandse tijd in Eindhoven.
Dan nog de honderden mensen trotseren die bij de douane moeten laten checken of ze niks op hun kerfstok hebben en dan snel buslijn 401 in die me naar het station in Eindhoven brengt. Daar wil de trein net vertrekken, de deuren sluiten al en ik kan nog net mezelf en mijn koffertje er tussen gooien.
In landgraaf pik ik Mia snel op die koste wat koste mee wil om Baloe op te halen die in Gangelt in het hondenhotel de week van zijn leven heeft gehad. Met 15 andere honden meedraaien in een gezin is naturlijk heel wat gezelliger dan bij mij thuis.
Als hij mijn stem hoort kan ik me niet meer staande houden en springt hij boven op me. Mia blijft voor haar bestwil maar achter een hekje staan want hij zou haar zo omver hebben gesprongen. "Wat een héérlijke sociale knuffel hond is het", vertelt de eigenaresse van het hotel. Ze zal hem vreselijk missen.
Maar voorlopig ga ik nog niet weg en áls ik ga, dan gaat hij mee. Waarheen en wanneer, IK weet het;) Wordt binnenkort vervolgd!
Ik háát afscheid nemen, het liefst sloop ik stilletjes weg. Maar Trish heeft hem speciaal zijn bed uit getrommeld omdat we al vroeg naar het vliegveld moeten.
De Ierse zaterdagochtendspits valt mee, heel wat anders dan vorige week toen zij mij kwam ophalen, vertelt ze. Om 9 uur sta ik dus al met mijn koffertje in de hal van het immens grote vliegveld van Dublin waar gehaaste reizigers alle kanten uit spoeden.
Mijn vlucht gaat om 12 uur, tijd genoeg om op mijn gemak in de winkeltjes te struinen en de lekkerste reukjes op te spuiten. Ik kán het niet laten.
Het vliegtuig van Ryan Air heeft zich weer eens op de meest verre weg van het vliegveld verstopt en zo heb ik op de vroege morgen alweer flink wat kilometers in de benen. Met een beetje vertraging, maar beter vertraging dan helemaal geen vlucht, landen we om kwart voor 3 Nederlandse tijd in Eindhoven.
Dan nog de honderden mensen trotseren die bij de douane moeten laten checken of ze niks op hun kerfstok hebben en dan snel buslijn 401 in die me naar het station in Eindhoven brengt. Daar wil de trein net vertrekken, de deuren sluiten al en ik kan nog net mezelf en mijn koffertje er tussen gooien.
In landgraaf pik ik Mia snel op die koste wat koste mee wil om Baloe op te halen die in Gangelt in het hondenhotel de week van zijn leven heeft gehad. Met 15 andere honden meedraaien in een gezin is naturlijk heel wat gezelliger dan bij mij thuis.
Als hij mijn stem hoort kan ik me niet meer staande houden en springt hij boven op me. Mia blijft voor haar bestwil maar achter een hekje staan want hij zou haar zo omver hebben gesprongen. "Wat een héérlijke sociale knuffel hond is het", vertelt de eigenaresse van het hotel. Ze zal hem vreselijk missen.
Maar voorlopig ga ik nog niet weg en áls ik ga, dan gaat hij mee. Waarheen en wanneer, IK weet het;) Wordt binnenkort vervolgd!
-
14 Oktober 2017 - 21:20
Jeanny En Kees:
Wederom welkom thuis. In iedergeval een goede terugreis gehad en een zeer hartelijk welkom van Baloe. Grt tot de volgende reis. -
14 Oktober 2017 - 23:06
Riet En Gerda:
Welkom thuis! En eh...goeie cliffhanger! -
15 Oktober 2017 - 09:11
Joke:
Zondagmorgen. Hele drukke week gehad, dus alle verslagen met een ontbijtje gelezen.wat een heerlijke week heb je gehad. En voor nu welkom terug . -
19 Oktober 2017 - 08:57
Yvonne Sormani-Simons:
Weer terug thuis Carry. Geniet van Baloe en kijk maar uit naar de volgende reis. Alle mogelijkheden liggen nog open voor je.......
Dankjewel voor de mooie verhalen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
