Citytrip

We zijn er weer vroeg bij vandaag, de zon schijnt en dan wil je niet meer in bed blijven liggen.
Nog snel even bij de Lidl langs voor verse broodjes en wat andere noodzakelijke dingen en dan rijden we naar Danby waar het infocentrum van The Moors ligt. Het park doet zijn naam eer aan, de heuvels staan vol met heide, waar je ook maar kijkt. En ook hier weer overal "Sheep on the road". Het landschap is zo weids dat we ons even weer in Schotland wanen.

Het infocentrum in Danby blijkt niet dat te zijn wat we verwachten. Er hangen wat borden met foto's en er is een winkeltje met wat plaatselijke meuk. We zijn net binnen als we vriendelijk worden verzocht om naar buiten te gaan: honden mogen sowieso niet binnen en ze zijn ook nog niet geopend.
Bij de toegang naar het nabijgelegen bos hangt ook een bordje: "Dogs not allowed" Ik dacht altijd dat die Engelsen zo dog-minded waren, maar dat valt hier toch tegen.

Een paar kilometer verder zetten we het busje aan de kant, hoog boven op een "berg"top met het prachtigste uitzicht dat je je kunt bedenken. De schapen met hun lammeren trekken zich niets van ons aan en grazen lekker verder. Voor het geval dat Baloe wèl in hun interesse heeft, houden we hem maar aan de lijn.

"Waar gaan we naar toe vandaag", is altijd de eerste vraag die Geer 's morgens stelt. Ik heb een leuk stadje in gedachten maar het woord "stad" heeft op Geer altijd de uitwerking van een rode lap op een stier. Dus ik omzeil het een beetje en stel voor naar het nabij Whitby gelegen strand te rijden om daar wat te wandelen, en zo......;)!

Hoog boven op de klippen kunnen we het busje kwijt; uit mijn ooghoeken zie ik het stadje met pier en haven al liggen, dus het moet niet zo moeilijk zijn om die kant uit te lopen. Voor de vorm nog even een strandwandeling mèt cache en dan is het niet meer ver naar het stadje. "Leuk, he" zeg ik glunderend tegen Geer als we het stadje diep onder ons zien liggen. Die zucht dat het net Valkenburg is. Maar dat heeft geen vissershaven, pier en Abbey. En natuurlijk vind ik de gokhallen en de draaimolen ook niet geweldig, maar het stadje is werkelijk de moeite waard. Kleine steegjes met authentieke winkeltjes, gezellige terrasjes, plezierboten die de haven in en uitvaren, een lange pier en een oude binnenstad van waaruit je via 199 steile trappen de Whitby Abbey kunt bereiken.
De kerk die in 656 als dubbelklooster voor monniken en nonnen werd gebouwd, is gaandeweg de jaren steeds verder ingestort. Alleen het koor, drie gotische bogen en het noordelijke dwarsschip staan nog overeind. Maar het is prachtig en zeker met het mooie weer van vandaag méér dan de moeite waard.
Het stadje kan ook nog bogen op het restaurant dat in 2014 een award heeft gewonnen voor de lekkerste fish and ships van heel Engeland. De rij die tot buiten staat bij de take-away kant, is natuurlijk niets voor Geer en in ruil voor zijn beurs sluit ik achter aan. De chips laat ik voor mij achterwege, maar Geer wil álles! En dit keer is het nog te eten ook, de frietjes zijn redelijk knapperig en met wat extra remouladesaus nog goed te eten ook. En de vis is gewoon lekker.

Na een paar uur te hebben rondgeslenterd laten we Whitby achter ons; een paar kilometer verder ligt Robin Hoods Bay, een knus vissersdorpje met een prachtige baai die omgeven is door hoge rotswanden. In de18de eeuw was dit een haven voor smokkelaars die onder andere
thee en sterke drank uit Zeeland aanvoerden. In Engeland moesten daar hoge invoerrechten voor betaald worden.
Het kleine dorpje ligt in de diepte en om hier te komen moet je tientallen trappen af; ook hier weer heel kleine winkeltjes met gekleurde gevels en nauwe steegjes. Geer loopt nog even de klip op voor een cache maar halverwege laten mijn benen het in de steek, genoeg trappen voor vandaag.
Hoog op de klippen van het 7 kilometer zuidelijke Ravenscar vinden we een plekje voor de nacht. Uitzicht op de baai van Robin Hood's Bay en op het nationale park landinwaarts. Het is dat er een klein hekwerk staat, anders was Geer vast nog verder gereden. Een hobbelige weg, waarvan bij mij altijd de haren te bergen rijzen en de zee diep onder ons. Prachtig, maar ik hoop toch dat de wind ons vannacht niet van de klippen blaast.

Route: Guisborough -Danby-Whitby-Robin Hood's Bay-Ravenscar
Gereden kilometers: 74
Slaapplek coördinaten: N 54°24.169' W 000°29.305'