Miss Panic

We doen het ons natuurlijk zelf aan. Om half 7 loopt de wekker weer af en even later zitten we in de buitenlucht aan het ontbijt. Miss Panic begint daarna meteen te jagen. "Geer we moeten gaan, straks zijn we te laat". We hebben inderdaad afgesproken met Nicky, Amberleigh en Dan om naar het Olifanten hospitaal te gaan. We vertrekken daar echter pas om 09:30 uur en ons hotel zit maar een paar minuten rijden van dat van hen. Ik zie de haast dan ook niet zo zitten. En gejaag op de vroege ochtend.... :( De bagage kunnen we gelukkig achter laten in het hotel. De rode opstap taxi's van vanmorgen zijn niet zo gewillig. Ze hebben het liefst lange ritten, dus een ritje van 20 bth trekt ze vaak niet. Maar het sterft van die dingen in de stad dus als je de binnen een minuut heb je een andere. "Panda Hotel ?", hij kijkt wat schaapachtig met een verlegen glimlach. Dat hebben we wel vaker aan de hand gehad maar met Google maps is het betreffende hotel snel gevonden en de route staat ook nog eens keurig op de kaart. Lijkt simpel maar kennelijk is lang niet elke taxichauffeur bekend met een kaart en zeker niet met een navigatiesysteem. Ons doel was betrekkelijk dichtbij maar onze chauffeur weet keer op keer verkeerd te rijden. Steeds stopt hij ergens en kijkt dan wat hulpeloos naar achteren. Nog niet goed? Dan maar weer een beproefde methode. Ik stap uit en ga naast hem zitten voorin. Navigatie voor zijn neus en karren maar, tenminste als je je dan wel nog steeds voorzegt wanneer hij moet afslaan. Miss Panic zit zich ondertussen in de bak op te vreten. We zijn gewoon keurig op tijd overigens. En half 10 afspreken betekent gewoon dat 10 uur ook goed is.
Het is ongeveer anderhalf uur rijden naar het 'Fae Elephant Hospetal" (the world first). www.elephant-soriada.com. We worden vriendelijk verwelkomd. Het gebied is vrij toegankelijk zonder betaling en er wordt een video gestart met de nodige informatie wat het doel is van dit olifantenziekenhuis. Het werk dat hier verricht wordt is indrukwekkend. Diverse olifanten zijn hier opgenomen die zwaar gewond werden doordat zij op een landmijn zijn getrapt. De beroemde olifant "Motala"staat hier. Zijn rechter voorpoot is door een team van 30 dierenartsen 12 uur lang geopereerd en gedeeltelijk geamputeerd, waarna een prothese werd ontwikkeld. Met dit staaltje dierengeneeskunde werd zelfs het Guinness Book of Records gehaald. Als je "Motala olifant" intikt bij Google krijg je een mooi verhaal hierover. Het ziet er allemaal professioneel uit. Een moederolifant die hier is opgenomen heeft een jong bij zich dat kennelijk verheugd op ons bezoek en zich uitgebreid laat bewonderen en knuffelen. (video staat op mijn FB)

Naast dit hospitaal ligt ook het Thai Elephant Conservation Center. (www.thaielephant.org) Een groot park waar ook de koninklijke olifanten stallen zijn gevestigd en behoort toe aan de regering van Thailand. Er zijn diverse culturele en educatieve elementen te zien in dit park. Er is ook een kleine kliniek gevestigd en een plekje waar ze uit olifantenpoep papier maken. Keurig park, maar ook hier zien we olifanten met die verfoeilijke zadels met toeristen rondsjouwen. Ook worden er olifantenshows gegeven. Dat hoeven we dus NIET te zien. We hebben niet voor niks de stickers "Get off mij back" goed zichtbaar op onze koffers en rugzak geplakt. (www.careforthewild.com ) We prijzen ons weer gelukkig dat wij de olifanten in hun natuurlijke omgeving hebben mogen zien en een heel klein steentje hebben kunnen bijdragen aan het welzijn van deze prachtige dieren en de bewustwording van toeristen dat het beter kan en moet.

Na zo'n twee uur bezoek gaan we weer in onze taxi terug naar Chiang Mai. Daar nemen we afscheid van Nicki en Amberleigh en vragen we onze taxichauffeur of hij ons wil brengen naar ons vorige hotel om daar de koffers op te halen en vervolgens door te rijden naar het hotel dat we nu voor twee dagen geboekt hebben. Pffff, kennelijk 'to much information'. Ook hier wordt weer gruwelijk omgereden en uiteindelijk ga ik maar weer naast de chauffeur zitten om als "Geer-Geer"te fungeren.

Keurig hotel weer, zeer ruime kamer met alle comfort. (www.bpchiangmai.com ) We kunnen onze was afgeven en die ligt dan morgen keurig schoon op de kamer. Omdat we onze getergde lijven van de afgelopen tijd willen verwennen met een Thaise massage informeren we bij de balie of die een goed adres weten. Dat kan ook op de kamer in het hotel, maar Car heeft aan de overkant van het hotel ook een zaakje gezien en daar is het wel goedkoper. We worden met alle égards ontvangen en op de mogelijkheden gewezen. Het ziet er allemaal schoon en netjes uit, hoewel de uitstalling iets heeft van een bordeeltje. ;) We worden door twee dames uit de kleren geholpen en krijgen een soort judopakje aan van heel dunne stof. We liggen samen in een ruimte maar Car wilt dat het gordijn tussen ons gewoon open blijft. (.. tsssk) Daarna worden we door twee Thaise schonen beklommen en een uur lang bewerkt. Dat er af en toe wat gekreun tussen onze lippen doorkomt heeft te maken met de krachtige manier van masseren ;) Maar het was de moeite waard. Een uur lang voor omgerekend nog geen € 7,- Morgen gaan we voor de "hot oil massage".
Aansluitend nog even lekker eten en drinken en dan gaat hier figuurlijk en letterlijk het licht uit.