30 plus, harde wind en plaknacht

Donderdag 17 september 2015

Onze keuze met het restaurantje gisteravond was niet de meest gelukkige. Het was niet lekker en voor onze hongerige magen maar net genoeg. Ik heb hier trouwens moeite met alle gebruikte benamingen. Ristorante dat is te begrijpen, maar dan hebben we ook nog een tratoria en zelfs een fatoria, Osteria, bruchetteria en niet te vergeten de pizzeria. Als je gelukt hebt staat er een vertaling bij de menukaart, maar gisteren moesten we afgaan op de vertaling van de uitbater. Het klonk lekker, maar mijn "beef" bijvoorbeeld was een paar hompen vlees met véél vet er aan. Beau, vond het wel heerlijk. ;)

Maar we hebben goed geslapen. Op naar Montepulciano. Lekker op tijd, voor de drukte en voor de grote hitte want de zon brandt al weer volop. We volgen braaf de bordjes met camperparkeerplaats maar deze wordt vandaag inbeslag genomen door de weekmarkt. Dan maar weer op de alternatieve toer en met wat kruip- en sluipdoor weggetjes vinden we toch weer een plekje, omdanks de drukte van de marktbezoekers. Car is voor de zoveelste keer op zoek naar een "Louis Vutton" of "Gucci" tas, vindt die ook, maar verliest het met pingelen van de verkoper. De deal gaat stuk op € 3,- (..) Ik kijk wel in Turkije is het laconieke antwoord. Tuurlijk schat.... Een van de redenen waarom ik vrouwen nooit zal begrijpen.

In onze reisgids wordt Montepulciano omschreven als "een klassiek soort heuvelstadje dat je wilt inpakken en meenemen". Dat inpakken em meenemen moet zeker sympbolisch blijven want de kilo's aardappelen en fruit die wèl op de markt zijn gekocht, mag ik als (pak)ezel wel in mijn rugzakje het dorp doorzeulen. Het dorp kent in feite maar een lange hoofdstraat naar boven en naar beneden natuurlijk want het dorp ligt opeen smalle vulcanische rug. Diverse voornamelijk 16e eeuws kerken en paleizen flankeren de hoofdstraat en daartussen de gebruikelijke handel. Voornamelijk lederwaren en natuurlijk hebben ze hier ook weer hun eigen wijn, de befaamde Vino Nobile di Montepulciano. Ik weet me deze keer te beheersen, met zowel proeven als kopen.

Het is ruim boven de 30 graden, maar een flinke wind uit het zuiden (de scirocco ?) maakt het wel dragelijk. We genieten van het dorpje en het uitzicht dat we hebben op de Piazza del Duomo en scoren natuurlijk de enige cache die hier op een prachtig plekje verstopt is.

Net voor de echte toeristendrukte rijden we weer en doorkruisen de prachtige omgeving. De koers was tot nu toe hoofdzakelijk zuid maar omdat we over de helft van de vakantietijd zitten buigen we langzaam af richting noordoosten. De siesta duurt wat ongebruikelijk lang vandaag, maar met deze hitte is dat niet verkeerd. Op het laatst van de middag rijden we via een mooie kronkelende bergweg een nationaal park binnen waar we ons de naam niet meer van kunnen herinneren en dat we vreemd genoeg ook niet op de kaart terug vinden. Net voor de avond valt stoppen we in het plaatsje Londa. Een klein stuwmeertje net buiten het dorp, een kroeg en dat was het. Met alles wagenwijd open proberen we de warmte een beetje buiten te houden. Maar de temperatuur wil maar niet verder zakken dan zo'n 27 graden lijkt het. Plaknacht dus.

Route: Bagno Vignoni - Sinalungu - Arezzo - Bibbina - Londa.
Gereden kilometers: 156
Coordinaten N 043 40.146' E 011 50.342.