Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysilio

Van de doden niet dan goeds is het gezegde en dat kunnen we beamen. Heerlijk rustig hier.
We hadden niemand meer verwacht maar toch kwamen er nog enkele bezoekers die avond. Niemand die aanstoot nam aan onze aanwezig. Enkel een vriendelijke knik. Aardige jongens die Engelsen, sorry Welshmen, of hoe noem de bewoners hier eigenlijk ?

We zijn ruim voor de eerste (eventuele) begrafenis weer vertrokken en onze eerste stop is de titel van dit stukje. Dat de inwoners trots zijn op de langste plaatsnaam ter wereld is meteen duidelijk. Op het idyllische stationnetje prijkt aan alle zijden deze tongbrekende naam. Voor degene die de moeite willen nemen het te proberen is er ook een bord met de fonetische uitdrukking. Ook onbegonnen werk wat mij betreft. Een nabijgelegen warenhuis is zo vriendelijk geweest om de Engelse betekenis eronder te zetten. Dit is tenminste te lezen, maar welke verwarde geest deze naam voor een dorp ooit verzonnen heeft? Onze reisgids rept hier niet over en Google/Wikipedia laat ik maar achterwege. Vele streken waar we nu geweest zijn hebben totaal geen dekking voor het mobiele net. Laat staan dat je 3G hebt. Dat is echt zeldzaam. Meestal GPRS en zelfs dat wordt vaak niet gehaald. Jullie begrijpen nu waarschijnlijk waardoor de foto's vaak niet of met de nodige vertraging aan het verslag kunnen worden toegevoegd. De snelle lezers onder jullie missen hierdoor nog wel eens de plaatjes dan. Gewoon later nog eens kijken, want we blijven ons best doen om al het moois niet alleen te beschrijven maar ook te laten zien.

Op de plaatsnaamborden aan de rand van het dorp staat overigens een soort afkorting Llanfair-Pwllgwyngyll. Ook onuitspreekbaar, maar het scheelt belminuten als je wegenwacht moet uitleggen waar je staat als je pech hebt.

Uiteraard klikken we de nodige fotootjes en vinden we de cache die op het stationnetje verstopt is. Net als wij vertrekken rijdt er een heuse OAD-bus de parkeerplaats op en braakt een lading toeristen uit en is het ineens heel druk op de perrons.

Wegwezen dus. We moeten nog ontbijten en Beaumaris lijkt ons een geschikte plek. (Nog) heerlijk rustig hier.
Dit plaatsje, gelegen aan de zeestraat Menai Strait is een van de vestingsteden die Edward de eerste aan het einde van de 13e eeuw stichtte. Wij eten er ons ontbijtje en zien de zon door het toch wel donkere wolkendek breken. De rest van de dag wordt alleen maar beter. We moeten wat oninteressante steden passeren (Liverpool en Manchester) en dan is de motorway de M6 de beste manier. Cruisecontrol aan en op de radio laat "Smoothradio" heerlijke muziek horen. Standje 15 wordt opengedraaid en we brullen lekker de tekst mee, voor zover we die kennen tenmiste. De nodige stops voor Beau , wij lekker even in de zon liggen, en binnen een paar uur rijden we "Lake District National Park" binnen.
Met zijn 2280 vierkante kilometer bergen en meren is dit het grootste en populairste nationale park van Engeland. Ook wij zijn enthousiast. We cruisen er rustig doorheen en genieten.
Maar er is ook onrust. Vóór de avond willen we een lekker plekje hebben om Oranje te kunnen zien. 'De geschikte plekjes zijn echter steevast door hoge bomen omringt waardoor we geen satellietsignaal ontvangen en langs de kant van de weg gaan staan is hier geen optie. Gewoon geen plek! De weggetjes zijn hier supersmal en aan weerszijden is er altijd een hoge haag, of gestapelde stenen muurtjes.

Er is een soort camping bij de boer maar deze vraagt zo'n € 20,- voor zijn weiland zonder verdere voorziening. Even verder kijken dan nog, we blijven tenslotte "Dutch" en we hebben nog tijd voor de wedstrijd begint.
En dan is er die kleine brutale opdonder naast me. Als we een leuk optrekje zien langs de kant van het weggetje met uitzicht over het meer, met een hele grote privéplek eromheen, stapt ze resoluut uit en beent samen met Beau, ( tenslotte is die " Beautifull, handsome, en nog wat superlatieve gebleken en kan mogelijk het ijs breken) aan de deur bedelen voor een overnachting.
Het lukt meteen. De bewoner zwicht voor de charme van die twee en we hebben een prima plek op zijn erf. Met uitzicht op het meer en nog belangrijker op ASTRA 1.
We hullen ons in de voetbalshirts, hangen de Nederlandse driekleur aan het bussie en nestelen ons voor de buis. De buurman kijkt het grijnzend aan en wenst ons "Good Luck".

Route: Llanberis - (de titel ;)) - Beaumaris - Chester - Preston - Lancaster - Lake District - Levens - Coniston - Hawskhead.

Coordinaten : N54° 21,261' W002° 59.417'

Gereden km's: 341