Marrakesh in geuren en kleuren
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
29 Januari 2014 | Marokko, Marrakesh
Nadat we gisteren om 22 uur onze maaltijd naar binnen geschrokt hadden, was het echt bedtijd. De maaltijd bestond uit een keuze van tajine en tajine. Aangezien deze gerechten uren moeten pruttelen is het natuurlijk ook weer niet vreemd als je om 6 bestelt en het om 10 wordt opgediend.
De nacht verloopt lekker. Het bed voelt goed en we kijken maar niet onder de lakens en de slopen. In de verte horen we wat ezels balken en wat hanen kraaien maar het verstoort de nachtrust geenszins.
Uitgerust worden we wakker. Het douchen is spannend. Car heeft warm water, ik een beetje lauw en als ik mijn tanden wil poetsen is er helemaal geen water meer. Maar met flessenwater lukt dat ook.
Het ontbijt is sober maar voldoende. We hebben wat ochtendzon dus we zitten buiten. Inmiddels is de stroom in het hotel uitgevallen dus internetten kunnen we ook niet.
Dan komt het grote onderhandelen. De shuttlebus rijdt om 10:30 uur en er kunnen er max 8 mee. Er zijn inmiddels zo'n 15 gasten, dus de tweede lichting moet zeker een uur wachten. De tweede lichting pakt zich samen en nemen een taxi, probleem opgelost.
Onderweg begint het voorzichtig te regen. We worden keurig in het centrum afgezet nadat we eerst weer flink moesten onderhandelen op welk tijdstip we opgehaald wilden worden. Hij vindt half 7 een mooie tijd, maar wij 8 uur. Wij winnen deze keer.
Onze zwerftocht door de soeks kan beginnen. We dachten in Istanboel een grote bezocht te hebben maar hier lijkt er geen eind aan te komen. Eindeloze steegjes die provisorisch overdekt zijn vormen een totale oppervlakte van 200000 m2. Ongelooflijk dat al deze winkeltjes ook nog hun klanten kunnen krijgen. In piepkleine stalletje worden leren tassen gemaakt, kleden geweven, hout bewerkt, lampen en sieraden gesmeed. Etenswaren kruiden en oliën geuren ons tegemoet. Onophoudelijk proberen ze je naar binnen te lokken maar echt hinderlijk is het niet en ze blijven vriendelijk. Onze eerste aankoop (een glas vers geperst sap) moeten we afrekenen met 200 dirham. Met veel bombarie moet wisselgeld gevonden worden in allerlei zakken en bij de buurman en dan nog probeert hij tot vier keer toe een verkeerd bedrag terug te geven! Maar we blijven halsstarrig volhouden en met een grote grijns geeft hij zich uiteindelijk gewonnen en krijgen we ons wisselgeld terug.
Ondertussen is het beetje regen echt veel regen geworden. Uit alle hoeken en gaten vliegen nu handelaars de straat op met paraplu's. Om niet doornat te worden schaf ik er ook een aan. 70 Dirham, (zo'n 6 euro) Maar met wat handelen loop ik even later met een keurige plu van 35 Dirham rond. En dat is geen overbodige luxe. Heel even laat de zon zich nog zien maar daarna stortregent het. Niet normaal hoeveel water er valt. We duiken een restaurantje binnen en hebben een heerlijk tweegangen menu met twee kannetjes thee. Met zijn tweeën hebben we onze buiken meer dan vol voor nog geen 9 euro inclusief tip.
Daarna mengen we ons weer op het kleurige en rumoerige Place Jema El Fna, waar slangenbezweerders, sapverkopers en orkestjes en andersoortige straatartiesten de aandacht van het publiek proberen te pakken en natuurlijk ook hun dirhams. Zijn die niets te bieden hebben bedelen er gewoon om. Foto's maken moet ook betaald worden volgens hen en ik krijg menig boze blik en geroep naar me toegeworpen als ik de beurs maar niet wil trekken.
In de buurt van het koninklijk paleis, waar we overigens niet in mogen, gaat Car onderuit in en tot klein riviertje geworden straatje. Gelukkig blijft de waterschade beperkt, maar we besluiten toch even een overdekt soort winkelcentrum te bezoeken. Als het donker wordt en het weer het 'Place Jema El Fna' oplopen herken je het niet meer terug. De ochtendhandel is verdwenen en in notime zijn hier tientallen kramen opgezet waar men kan eten. Allemaal hebben ze een nummer en als wij kraam 90 beloven later bij hem terug te komen, worden we ook met een grote grijns besprongen als we na een half uurtje weer lang komen. Beloofd is beloofd en aan een lange houten tafel eten we heerlijke salade, brood en een mixed grill.
Het wordt langzaam tijd om richting de plek te gaan waar de shuttlebus ons komt ophalen. Ik dacht een waypoint aangemaakt te hebben op mijn gps, maar kennelijk is hier iets mis gegaan. Hoe vinden we in deze doolhof en het donker weer de weg? De gps heeft wel track getekend en met wat logica erbij vinden we de weg terug en komen we uiteindelijk keurig op tijd aan. Onder het genot van het zoveelste kannetje muntthee wachten we onze lift naar het hotel af. Ondertussen is dit mijn tweede alcohol-loze dag, want nergens kunnen we ook maar een plek vinden waar we een geestrijk drankje kunnen bemachtigen. Allah en Mohammed VI hebben het hier keurig voor elkaar. Ik schik me in mijn lot en met een tevreden gevoel duiken we vroeg onder de wol. Het was koud en nat maar toch een mooie dag.
Morgen hebben we onze excursie naar het Atlasgebergte gepland.
PS: het plaatsen van foto's gaat moeizaam. Ik blijf het proberen.
De nacht verloopt lekker. Het bed voelt goed en we kijken maar niet onder de lakens en de slopen. In de verte horen we wat ezels balken en wat hanen kraaien maar het verstoort de nachtrust geenszins.
Uitgerust worden we wakker. Het douchen is spannend. Car heeft warm water, ik een beetje lauw en als ik mijn tanden wil poetsen is er helemaal geen water meer. Maar met flessenwater lukt dat ook.
Het ontbijt is sober maar voldoende. We hebben wat ochtendzon dus we zitten buiten. Inmiddels is de stroom in het hotel uitgevallen dus internetten kunnen we ook niet.
Dan komt het grote onderhandelen. De shuttlebus rijdt om 10:30 uur en er kunnen er max 8 mee. Er zijn inmiddels zo'n 15 gasten, dus de tweede lichting moet zeker een uur wachten. De tweede lichting pakt zich samen en nemen een taxi, probleem opgelost.
Onderweg begint het voorzichtig te regen. We worden keurig in het centrum afgezet nadat we eerst weer flink moesten onderhandelen op welk tijdstip we opgehaald wilden worden. Hij vindt half 7 een mooie tijd, maar wij 8 uur. Wij winnen deze keer.
Onze zwerftocht door de soeks kan beginnen. We dachten in Istanboel een grote bezocht te hebben maar hier lijkt er geen eind aan te komen. Eindeloze steegjes die provisorisch overdekt zijn vormen een totale oppervlakte van 200000 m2. Ongelooflijk dat al deze winkeltjes ook nog hun klanten kunnen krijgen. In piepkleine stalletje worden leren tassen gemaakt, kleden geweven, hout bewerkt, lampen en sieraden gesmeed. Etenswaren kruiden en oliën geuren ons tegemoet. Onophoudelijk proberen ze je naar binnen te lokken maar echt hinderlijk is het niet en ze blijven vriendelijk. Onze eerste aankoop (een glas vers geperst sap) moeten we afrekenen met 200 dirham. Met veel bombarie moet wisselgeld gevonden worden in allerlei zakken en bij de buurman en dan nog probeert hij tot vier keer toe een verkeerd bedrag terug te geven! Maar we blijven halsstarrig volhouden en met een grote grijns geeft hij zich uiteindelijk gewonnen en krijgen we ons wisselgeld terug.
Ondertussen is het beetje regen echt veel regen geworden. Uit alle hoeken en gaten vliegen nu handelaars de straat op met paraplu's. Om niet doornat te worden schaf ik er ook een aan. 70 Dirham, (zo'n 6 euro) Maar met wat handelen loop ik even later met een keurige plu van 35 Dirham rond. En dat is geen overbodige luxe. Heel even laat de zon zich nog zien maar daarna stortregent het. Niet normaal hoeveel water er valt. We duiken een restaurantje binnen en hebben een heerlijk tweegangen menu met twee kannetjes thee. Met zijn tweeën hebben we onze buiken meer dan vol voor nog geen 9 euro inclusief tip.
Daarna mengen we ons weer op het kleurige en rumoerige Place Jema El Fna, waar slangenbezweerders, sapverkopers en orkestjes en andersoortige straatartiesten de aandacht van het publiek proberen te pakken en natuurlijk ook hun dirhams. Zijn die niets te bieden hebben bedelen er gewoon om. Foto's maken moet ook betaald worden volgens hen en ik krijg menig boze blik en geroep naar me toegeworpen als ik de beurs maar niet wil trekken.
In de buurt van het koninklijk paleis, waar we overigens niet in mogen, gaat Car onderuit in en tot klein riviertje geworden straatje. Gelukkig blijft de waterschade beperkt, maar we besluiten toch even een overdekt soort winkelcentrum te bezoeken. Als het donker wordt en het weer het 'Place Jema El Fna' oplopen herken je het niet meer terug. De ochtendhandel is verdwenen en in notime zijn hier tientallen kramen opgezet waar men kan eten. Allemaal hebben ze een nummer en als wij kraam 90 beloven later bij hem terug te komen, worden we ook met een grote grijns besprongen als we na een half uurtje weer lang komen. Beloofd is beloofd en aan een lange houten tafel eten we heerlijke salade, brood en een mixed grill.
Het wordt langzaam tijd om richting de plek te gaan waar de shuttlebus ons komt ophalen. Ik dacht een waypoint aangemaakt te hebben op mijn gps, maar kennelijk is hier iets mis gegaan. Hoe vinden we in deze doolhof en het donker weer de weg? De gps heeft wel track getekend en met wat logica erbij vinden we de weg terug en komen we uiteindelijk keurig op tijd aan. Onder het genot van het zoveelste kannetje muntthee wachten we onze lift naar het hotel af. Ondertussen is dit mijn tweede alcohol-loze dag, want nergens kunnen we ook maar een plek vinden waar we een geestrijk drankje kunnen bemachtigen. Allah en Mohammed VI hebben het hier keurig voor elkaar. Ik schik me in mijn lot en met een tevreden gevoel duiken we vroeg onder de wol. Het was koud en nat maar toch een mooie dag.
Morgen hebben we onze excursie naar het Atlasgebergte gepland.
PS: het plaatsen van foto's gaat moeizaam. Ik blijf het proberen.
-
29 Januari 2014 - 23:32
Katinka:
Geweldig!!! Ik geniet weer...! :-) :-) :-) love Marrakesh already...!
Xxx
-
29 Januari 2014 - 23:34
Tammie:
Zal maar niet zeggen dat hier de hele dag de zon geschenen heeft he. Steenkoud dat dan weer wel ;) Blijf het leuk vinden om jullie verhalen te lezen, onder het genot van een wijntje, ik drink er eentje voor je! -
30 Januari 2014 - 07:35
Joke:
Wat een heerlijke episode weer zo smorgens vroeg. Als je ezels en hanen snachts hoort verstoord het wel je nachtrust, anders had je ze niet gehoord toch. En dat je de foto's niet kan plaatsen zal wel komen dat je ze niet betaald hebt. Dirhammetje er tegenaan en wij kunnen genieten van de foto's . -
30 Januari 2014 - 08:04
:
Ik zie jullie daar lopen, met alle geuren en kleuren erbij, mooi vertelt allemaal. Hopelijk krijgen jullie vandaag een droge dag zodat jullie optimaal van de atlas kunnen genieten. Carry, gewoon zo nu en dan wel even je ogen dicht doen en roepen 'god zegene de greep'! -
30 Januari 2014 - 08:20
Jeanny:
hoi Carry en Gerard,
Mooi he die soeks ik zie het weer helemaal voor me, lopen door allerlei spannende steegjes en dan uiteindelijk uitkomen op de markt. hebben julllie die kraam met kunstgebitten al gezien ?
En die kraam met kamelenworstjes (gadverdamme) ik ruik het bijna echt.Nog veel plezier en de groetjes ook van Beau.(We gaan dadelijk wandelen in het bos.)
Jeanny
-
30 Januari 2014 - 09:57
Yvonne Sormani:
Wat een leuke beschrijving. Ik zie het zo voor me en dan al dat lekker eten.
Ja Gerard, ik weet niet of je je nog kunt bezatten deze reis-----maar er gaat niets boven een kopje thee. Erg gezond. Veel plezier jullie twee!
-
30 Januari 2014 - 11:07
Nicole J.:
Weer een heerlijk verhaal!
Ga zo door..... en geniet!
-
30 Januari 2014 - 17:58
Marcel:
ik neem hier wel een pilsje met een lekker zonnetje en niet erg koud, veel plezier
marcel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
