Bunkeren en inschepen

Donderdag 6 juni 2013

De laatste kilometers richting de boot vandaag. En verder wat praktische zaken, zoals wat inkopen doen, een volle watertank en niet onbelangrijk een volle dieseltank. Voor € 1,34 per liter kunnen we de 125 litertank tot de rand toe vullen. Voor die prijs kunnen we in Italie, Oostenrijk en ook Duitsland niet terecht. Met een beetje wind in de rug halen we daar Nederland ook mee.
Ook nog even langs bij een tuincentrum waar we voor € 5,- een heus citroenboompje kopen. Met behulp van wat Duct-tape fixeren we die in de douche. Als we nu 'op de pot zitten' zitten we onder een bladerdek met één citroen. Heeft ook wel wat. Met douchen moeten we even wat anders verzinnen maar dat hoeft nog maar één keer want vanavond en morgen douchen we op de boot in de hut.
We volgen de aanwijzingen van Fiep Navi deze keer bewust niet want uit ervaring weten we inmiddels dat die je zeker zo'n 25 km laat omrijden over de hoofdwegen. Langs de kustlijn loopt een prima weg, die zonder dat je dwars door Patras moet keurig bij de haven uitkomt. We hebben de tijd en met uitzicht op de haven ploffen we nog eenmaal langs het water om met een lekker ijsje te mijmeren over de achter ons liggende periode. Bij de haven hoeven we niet meer te zoeken. Inmiddels weten we alles zo te vinden, checken snel in en stellen ons op voor de inscheping.
De ons toegewezen hut ligt naast die van die van de heenweg, dus dat is ook snel gevonden. Car regelt de dinervouchers bij de receptie en om 19:00 uur gaan we met onze vouchers richting het zelfbedieningsrestaurant. 'Camping all inclusive' noemen ze dat nog steeds. Vroeger konden camperbezitters in hun eigen camper dan slapen en toch gebruik maken van de andere faciliteiten aan boord. (Camping on board) Tegenwoordig doen ze dat niet meer maar krijg je voor dezelfde (gereduceerde) prijs, keurig een hut erbij en de maaltijdvouchers. Ook prima natuurlijk. Beau gaat weer als verstekeling mee. Hij gedraagt zich als bootshond steeds beter overigens. Het sluipen en trillen van weleer is helemaal verdwenen. Binnen de kennel plast en poept hij meteen op commando alsof het inmiddels de normaalste zaak van de wereld is om binnen te plassen en te poepen.

Als de zon ondergaat wordt het buiten te koud en nestelen we ons in de comfortabele zetels van de lounge en staren door de grote ramen naar de talloze eilanden waar we aan voorbij varen. We menen opeens Lefkas te herkennen en proberen herkenningspunten te ontdekken en dan komt plotseling als geroepen een smsje van Nanda en Vangelis: "We zitten op het strand van Pefkoulia en zien een ferry langs varen. Zijn jullie dat? "
Dat klopt dus. Ik overweeg even om de kapitein te vragen wat vuurpijlen af te schieten als groet, maar gezien de kleine kans dat hij het doet vuren we nog maar wat sms'jes op elkaar af.
Samen met deze twee allerhartelijkste mensen genieten we nog eenmaal van een grandioze Griekse zonsondergang.

Igoumenitsa is nog een tussenstop die om ongeveer 11:30 uur wordt aangedaan, maar ik merk daar niks meer van.
Griekenland is dromenland geworden.....

Route: Kato Achaia-Monodendri-Patras
Gereden kilometers: 30
GPS: N 38.13.828 E 021.43.390