Rustig aan....

Maandag 3 en dinsdag 4 juni.

Maandag: wakker worden, zwemmen, ontbijtje, zonnen, koffie, zwemmen, lunch, zonnen, biertje, zwemmen, zonnen, biertje,zonnen, zwemmen, ouzo, eten, ouzo TV kijken, wijntje slapen.
Dinsdag, begint als de maandag, maar Car's behoefte aan het spotten van Griekse landschildpadden begint weer te kriebelen en ze "weet zeker"dat ze aan de andere kant van de berg moeten zitten. Na "wakker worden, zwemmen, ontbijt, zonnen, koffie", breken we ons lager op en verkassen naar het strand aan de "andere kant". Hemelsbreed is dat ongeveer 600 meter, maar we moeten om de berg heen en dan klok je zo'n 16 km. Op het steile pad naar boven zit daar dan plotseling zo'n grieks schildje braaf te wachten om door Car opgetild en bewonderd te worden. Ik overweeg al om te draaien en de rest weer lui te gaan doen, maar Car wil meer schildjes, dus tuffen we verder nadat het beestje van alle kanten bekeken is en gefotografeerd. Je kunt zien dat hij aan het inferno van enkele jaren geleden ternauwernood ontsnapt is, omdat een deel van zijn schild verbrand is, maar dat is weer keurig geheeld. Wat zijn het toch ongelooflijk sterke dieren.

Onderweg passeren we twee gehuchtjes, waar we wel drinkwater vinden maar geen wifi of een bakker/kruidenier. Dat wordt dus weer knackebröd. Maar ik verhonger beslist niet hoor tijden dit soort survivaldagen. Car weet altijd weer iets lekkers uit de kastjes te toveren. We hebben volop tomaten, paprika's komkommers, eieren, blikjes zalm en tonijn en met wat pasta's en diverse saus potjes weet ze er altijd iets heerlijks mee te toveren. Bovendien zit in bier ook de nodige calorieën dus van ondervoeding is geen sprake, eerder het tegendeel, maar bij gebrek aan meetmiddelen kunnen dat (gelukkig) niet vast stellen. Ik blijf nog steeds drijven in zee, dus zal het vast wel meevallen ;)

Al redelijk vroeg sjouwen we de berg omhoog waarvan Car "zeker weet"dat ze er zitten. Het wordt een heerlijke ochtendwandeling maar we zien "ze"dus niet. Wel weer tientallen dikke spinnen, honderden kikkertjes en ontelbare sprinkhanen springen links, rechts voor achter en tegen onze benen aan. Als we na twee uur weer op het strand arriveren spoelen we eerst de kleverige spinrag en zweet van onze lijven in zee en dan herhaalt zich weer een deel van de maandag. 's Middags dan nog een lange strandwandeling die heel wat relaxter is dan ons ochtendloopje.

Voor vanavond hebben we niets meer in de koelkast, maar een van de gehuchtjes heeft zowaar een taverne met eetmogelijkheden. Bovendien hebben ze er wifi en als de waard ons zijn wachtwoord wilt geven gaan wij daar lekker eten.

Rectificatie: Na het voorlezen van dit epistel wordt ik op de vingers getikt dat ze nog kipfilet in het vriezertje heeft, aardappelen heeft geschild en rode bietjes in een potje heeft. :(
Mochten jullie vanavond dit verslag lezen dan heeft mijn:"We gaan uit eten" gewonnen en blijft de kipfilet nog even in de vriezer.

Route: Lakopetra beach- Kalogria
Gereden kilometers: 16
GPS: N 38.09.724 E 021.21.962