Maandag 3 oktober 2011

Wat een verschil met gisteren: wakker worden met het geluid van de dreunende machines van het schip of wakker worden door de branding van de golven. Het enige heerlijke van het overnachten in een hut is de uitgebreide douche die we op de heen en terugreis kunnen nemen. Water dat onbeperkt kan stromen is het enige dat ik wel mis in het busje.
Doordat we geen raam in de hut hebben weten we ook niet hoe het weer is en dus lopen we al snel naar het bovenste dek. We moeten Beau weer de kamer uitsmokkelen, de schoonmaakploeg is al hard aan het werk. Maar alles gaat goed, hij loopt zowaar al wat makkelijker mee en doet zijn behoefte al heel snel in de daarvoor bestemde ruimte! Het zonnetje schijnt al vol op en het dek zit al vlug vol.
Er is geen eiland te zien alleen maar zee, zee en nog eens zee.
De dag is zo om, we lezen wat, lopen een rondje over het dek, zonnen en eten. Dan wordt er opeens door de kapitein in 5 talen omgeroepen: "Abandon ship " We kijken eens om ons heen maar niemand schijnt te luisteren. En aangezien de boot rustig door vaart, er geen brandlucht te ruiken is , geen paniek uitbreekt , weten we dat er weer een reddingsoefening aan staat te komen. En ja hoor, als Geer 1 verdieping lager gaat kijken ziet hij dat er een aantal mensen staan met reddingsvesten aan, die hebben zich schijnbaar verveeld aan boord en gaan dus maar met de oefening mee doen. Je moet toch wat om de dag door te komen.
Om 2 uur varen we de haven van Ancona in maar omdat er in Igoumenitsa vannacht veel auto's en vrachtwagens aan boord zijn gekomen duurt het nog 1 uur voordat we van de boot af kunnen rijden. Wij stonden er tenslotte als eerste op en dus kunnen we ook pas las laatste eraf .
We besluiten om tot Verona de autoweg te nemen, gelukkig staat er nergens file zoals op de heenweg en kunnen we vlot doorrijden. Als we om 8 uur de afslag Garda nemen, moeten we 22,40 tol betalen, dus dat valt ook nog allemaal mee. We stoppen bij het eerste plaatsje dat we tegenkomen, Bardolino dat meteen aan het Garda meer ligt .Het blijkt een schot in de roos: als we op weg gaan om ergens iets te eten komen we midden in een eet en drinkfestijn terecht: de wijnfeesten van Bardolino. Het is een drukte van belang en er staan wel 100 kraampjes aan de boulevard en rond de haven. We zien iedereen rondlopen met een zakje om de hals met daarin hun eigen wijn glas. Dit glas gebruiken ze om binj elk volgend kraampje opnieuw te vullen met wijn. Ook worden er in deze kraampjes allemaal lekker kleine hapjes verkocht. Het lijkt een beetje op het Preuvenement in Maastricht. Overal staan artiesten op te treden, er worden lasershows en lichtshows getoond en het is er vreselijk gezellig. Uiteindelijk besluiten we toch maar om een restaurantje op te zoeken en zo komt het dat we om half 10 's avonds aan een heerlijke pizza zitten op een klein gezellig binnenplaatsje in het centrum van dit leuke Italiaanse dorpje . Als we na ons eigen eetfestijn nog even langs de kraampjes lopen kan Gerard natuurlijk geen weerstand bieden aan al die lekkere wijnen die er verkocht worden. En zo komt het dat we na een paar uur naar het busje terug lopen en dat het gekocht wijnglas van Gerard nu ook in een zakje om zijn hals hangt te bungelen.

Route: Ancona-Bologna-Modena-Verona-Bardolino
Gereden kilometers: 386

PS:
@Susan: Op het bovendek is een speciale hondenkennel. Daar kun je je hond zowel onderbrengen al ook uitlaten.

@Suus. Dat buikje lijkt maar zo hoor. Ik leef heeeel gezond hier ;) Maar ik ben niet verantwoordelijk voor de geplaatste foto's. Dat is Car haar werk....( hmmm toch eens toezicht houden)