Een `leuke` wandeling...
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
12 April 2011 | Frankrijk, Parijs
Dag 3: Route Wackenbach-Schirmeck-Champ du Feu-Haute Koenigsbourg-Schaentzel
Gereden kilometers: 70
Geen heerlijk morgenbad voor Beau, want een natte hond kunnen we niet gebruiken in ons mooi gepoetste busje!
Na het, ditmaal vroege ontbijt, rijden we naar Haut-Koenigsbourg, een van de grootste burchten in de Elzas die op een 270 meter lange heuvelrug ligt op 757 meter hoogte. Het uitzicht over de Vogezen is van hieruit overweldigend en je kunt er kilometers ver kijken. Helaas mogen we niet naar binnen omdat we Beau bij ons hebben en het is te warm om hem in het busje te laten. En met een volle buslading toeristen die net voor ons aankomt, wordt het ook wel erg vol in dit Middeleeuwse kasteel. Maar op een terrasje in de zon is het ook goed toeven en genieten we van de zon en het uitzicht.
In de Globus reisgids die ik thuis gekocht heb, staat een prachtige wandeling beschreven die een paar kilometer voorbij het kasteel begint.
Na een tijdje zoeken vinden we het onverharde pad van 4 kilometer dat naar het beginpunt leidt. Halverwege rijden we langs een mooi, afgelegen weiland aan de bosrand en we besluiten om later,na de wandeling, het busje hier neer te zetten om te overnachten. Het is een goed verzorgde plek waarop een aantal schuilhutten staat.
Met het boekje in de hand beginnen we aan de wandeling die door het dicht begroeide bos voert. Door de bomen heen zien we de dorpjes in de zon liggen maar wij lopen (nog) vol goede moed verder omdat we na elke bocht een mooi uitzicht en zon verwachten. Maar na 3 kwartier lopen moeten we elkaar toegeven dat het niet de goede route is die we volgen, tenminste niet die uit het boekje, maar eentje die volgens de bordjes wel 7 uur duurt! Maar dat is ons toch te gortig en we keren om naar het beginpunt. Daar beginnen we aan de nieuwe route, maar er zijn zoveel verschillende bordjes dat we door de bomen het bos niet meer zien! En na 3 kwartier, WEER, in de schaduw van de bomen te hebben gelopen, besluiten we om de brui er aan te geven en lopen we dezelfde weg weer terug. Na 4 uur lopen, en alleen maar bomen te hebben gezien, terwijl we zoveel bijzondere dingen hadden KUNNEN zien, zijn we blij om weer bij het startpunt te zijn om lekker in een luie stoel van de zon te gaan genieten.
Gereden kilometers: 70
Geen heerlijk morgenbad voor Beau, want een natte hond kunnen we niet gebruiken in ons mooi gepoetste busje!
Na het, ditmaal vroege ontbijt, rijden we naar Haut-Koenigsbourg, een van de grootste burchten in de Elzas die op een 270 meter lange heuvelrug ligt op 757 meter hoogte. Het uitzicht over de Vogezen is van hieruit overweldigend en je kunt er kilometers ver kijken. Helaas mogen we niet naar binnen omdat we Beau bij ons hebben en het is te warm om hem in het busje te laten. En met een volle buslading toeristen die net voor ons aankomt, wordt het ook wel erg vol in dit Middeleeuwse kasteel. Maar op een terrasje in de zon is het ook goed toeven en genieten we van de zon en het uitzicht.
In de Globus reisgids die ik thuis gekocht heb, staat een prachtige wandeling beschreven die een paar kilometer voorbij het kasteel begint.
Na een tijdje zoeken vinden we het onverharde pad van 4 kilometer dat naar het beginpunt leidt. Halverwege rijden we langs een mooi, afgelegen weiland aan de bosrand en we besluiten om later,na de wandeling, het busje hier neer te zetten om te overnachten. Het is een goed verzorgde plek waarop een aantal schuilhutten staat.
Met het boekje in de hand beginnen we aan de wandeling die door het dicht begroeide bos voert. Door de bomen heen zien we de dorpjes in de zon liggen maar wij lopen (nog) vol goede moed verder omdat we na elke bocht een mooi uitzicht en zon verwachten. Maar na 3 kwartier lopen moeten we elkaar toegeven dat het niet de goede route is die we volgen, tenminste niet die uit het boekje, maar eentje die volgens de bordjes wel 7 uur duurt! Maar dat is ons toch te gortig en we keren om naar het beginpunt. Daar beginnen we aan de nieuwe route, maar er zijn zoveel verschillende bordjes dat we door de bomen het bos niet meer zien! En na 3 kwartier, WEER, in de schaduw van de bomen te hebben gelopen, besluiten we om de brui er aan te geven en lopen we dezelfde weg weer terug. Na 4 uur lopen, en alleen maar bomen te hebben gezien, terwijl we zoveel bijzondere dingen hadden KUNNEN zien, zijn we blij om weer bij het startpunt te zijn om lekker in een luie stoel van de zon te gaan genieten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
