Woef woef woef
Door: Beau
Blijf op de hoogte en volg Carry
30 September 2010 | Griekenland, Sarakíniko
Ik wil nog snel even iets van mij laten horen voordat ik weer voet zet op dat grote ding dat mijn baasjes geloof ik, BOOT noemen. Ik zie er wel een klein beetje tegen op om daar weer op te moeten overnachten, ook het plassen en poepen gaat er lang zo lekker niet als in de buitenlucht. Ik hoor de laatste dagen niets anders als boot en Igoumenitsa. En als ik mijn baasjes dan zo hoor praten hoor ik altijd een beetje weemoed in hun stem, net of ze geen zin hebben om weg te gaan hier. Ik vind het ook niet leuk hoor, hoewel ik moet toegeven dat ik ook wel erg verlang naar mijn mandje thuis met mijn lekkere dekentje erin.
Want wat moest ik hier toch altijd veel lopen in die warmte, echt uitrusten kon ik pas snachts als die 2 ook eindelijk het bed indoken. Maar die nachten waren wel erg kort, want rond 7 uur werd ik alweer naar buiten gejaagd door dat ene baasje.
Maar al met al heb ik het toch wel erg leuk gehad, ik had de hele dag aandacht van mijn 2 baasjes en ook op straat in de dorpjes waar we kwamen moest iedereen altijd mij even aanhalen en dan hoorde ik ze zeggen wat ik toch een lieve hond was. En zo rustig! Ze moesten eens weten dat het niet meer lang had moeten duren of ik was net zo'n Grieks straatschoffie geworden als die hondjes die ik altijd hier tegenkom maar ik heb mijn vrouwtje ook al horen zeggen dat ze me thuis weer gaat opvoeden, oh jee! Dat zal wel weer wat worden.
Ik heb in elk geval de tijd van mijn leven gehad en ik hoop zo dat ik nog eens mee mag als ze weer eens weggaan!
Want wat moest ik hier toch altijd veel lopen in die warmte, echt uitrusten kon ik pas snachts als die 2 ook eindelijk het bed indoken. Maar die nachten waren wel erg kort, want rond 7 uur werd ik alweer naar buiten gejaagd door dat ene baasje.
Maar al met al heb ik het toch wel erg leuk gehad, ik had de hele dag aandacht van mijn 2 baasjes en ook op straat in de dorpjes waar we kwamen moest iedereen altijd mij even aanhalen en dan hoorde ik ze zeggen wat ik toch een lieve hond was. En zo rustig! Ze moesten eens weten dat het niet meer lang had moeten duren of ik was net zo'n Grieks straatschoffie geworden als die hondjes die ik altijd hier tegenkom maar ik heb mijn vrouwtje ook al horen zeggen dat ze me thuis weer gaat opvoeden, oh jee! Dat zal wel weer wat worden.
Ik heb in elk geval de tijd van mijn leven gehad en ik hoop zo dat ik nog eens mee mag als ze weer eens weggaan!
-
30 September 2010 - 13:53
Jacques:
Parga is net als een schilderij. Prachtig dorp tegen de begwand aangeplakt. Leuke smalle straatjes, kleine eethuisjes. Mooie baai die door een aantal rotsen een beetje afgeschermd wordt.
Tussen haakjes: Kunnen honden ook zeeziek worden?_ -
30 September 2010 - 13:54
Susan:
hoi Beau en Baasjes
Ohhh het regent hier pijpestelen, echt Nederlands weer.
Je kunt je lol weer op in de modder hier.
Zal je baasje echt blij mee zijn als ze weer de vloeren vol heeft liggen met zand, blaadjes en wie weet wat voor troep nog meer.
Die boottocht is voor jou zeker niet leuk, maar geloof me dat de baasjes dit ook niet fijn vinden.
Dit is een teken dat de mooie vakantie echt op zijn eindje is en het werkende leven binnenkort weer begint.
Zal wel effe wennen zijn als je weer veel alleen bent, maar voorlopig zal je wel veel uitrusten en je dromen hebben over de vele vriendjes die je daar had.
Tot gauw Beau en doe je baasjes veel groetjes, Susan en Cita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
