Regendag.
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
25 September 2010 | Griekenland, Monódendron
Zaterdag 25 september 2010
Route Ioannina-Monodendron
Wakker worden met de regendruppels op je rug is niet iets waar ik blij van word.
Het bovenluikje staat open, zoals gewoonlijk, en de miezelregen komt er langzaam doorheen.
Als we naar buiten kijken is het meer van Ioannina en de bergen eromheen bijna niet meer te zien vanwege de laaghangende regenwolken er boven.
Saai en mistroostig, meer is er niet over te vertellen.
Na een langzaamaan ochtend besluiten we toch maar om gewapend met paraplu en regenjassen naar buiten te gaan, de winkeltjes lokken te erg.
De Turkse invloed is erg te merken aan de bedrijvigheid in de bazaar. In de kleine steegjes vind ik het best gezellig en in een van de winkeltjes vind ik, na lang zoeken, een prachtige armband en ring, perfect passend bij de ketting en oorbellen die ik deze week cadeau kreeg van Gerard.
Binnen in het vestingcomplex heerst een diepe rust, op wat keffende hondjes na die ons proberen de stuipen op het lijf te jagen.
Boven op het fort moet nog een cache liggen, maar na een tijdje gezocht te hebben besluit Gerard het erbij te laten. Het weer werkt ook niet erg mee om nog langer verder te zoeken.
Als we in het busje terug komen merken we dat hier een vrije internetverbinding is zodat we alle berichten weer kunnen plaatsen en op ons gemak alle mails kunnen doorlezen.
Dit is werkelijk ideaal, zomaar aan de kant van de weg internet hebben en dat werkelijk in elk plaatsje waar we komen , zodat we mooi bij blijven!
Laat in de middag, als de regen steeds erger wordt, besluiten we om door te rijden naar Monodendri, een klein dorpje in het Zagoriagebied, midden in het Pindosgebergte.
In dit gebergte komen nog veelvuldig beren en wolven voor.
Bernd heeft een tijdje geleden, toen hij dit gebied doorkruiste nog sporen en ontlasting van beren gevonden.
Sinds de nieuwe weg naar Igoumenitsa klaar is worden er ook steeds meer kadavers van beren langs de kant van de weg gevonden.
De weg naar Monodendri stijgt redelijk en op een gegeven moment rijden we op 1000 meter hoogte door wolken van regen die gestaag door blijft vallen.
Monodendri is een dorp met niet meer als 10 huisjes, een paar hotels en een aantal restaurants. het ligt meteen aan het pad dat naar de Vikoskloof leidt.
Morgen willen we hier gaan wandelen hoewel, als het zo blijft regen, ik vermoed dat het dan eerder zwemmen wordt.
We parkeren de bus net iets buiten het dorp en kijken neer op de lichtjes in de diepte.
Gereden kilometers: 52
Route Ioannina-Monodendron
Wakker worden met de regendruppels op je rug is niet iets waar ik blij van word.
Het bovenluikje staat open, zoals gewoonlijk, en de miezelregen komt er langzaam doorheen.
Als we naar buiten kijken is het meer van Ioannina en de bergen eromheen bijna niet meer te zien vanwege de laaghangende regenwolken er boven.
Saai en mistroostig, meer is er niet over te vertellen.
Na een langzaamaan ochtend besluiten we toch maar om gewapend met paraplu en regenjassen naar buiten te gaan, de winkeltjes lokken te erg.
De Turkse invloed is erg te merken aan de bedrijvigheid in de bazaar. In de kleine steegjes vind ik het best gezellig en in een van de winkeltjes vind ik, na lang zoeken, een prachtige armband en ring, perfect passend bij de ketting en oorbellen die ik deze week cadeau kreeg van Gerard.
Binnen in het vestingcomplex heerst een diepe rust, op wat keffende hondjes na die ons proberen de stuipen op het lijf te jagen.
Boven op het fort moet nog een cache liggen, maar na een tijdje gezocht te hebben besluit Gerard het erbij te laten. Het weer werkt ook niet erg mee om nog langer verder te zoeken.
Als we in het busje terug komen merken we dat hier een vrije internetverbinding is zodat we alle berichten weer kunnen plaatsen en op ons gemak alle mails kunnen doorlezen.
Dit is werkelijk ideaal, zomaar aan de kant van de weg internet hebben en dat werkelijk in elk plaatsje waar we komen , zodat we mooi bij blijven!
Laat in de middag, als de regen steeds erger wordt, besluiten we om door te rijden naar Monodendri, een klein dorpje in het Zagoriagebied, midden in het Pindosgebergte.
In dit gebergte komen nog veelvuldig beren en wolven voor.
Bernd heeft een tijdje geleden, toen hij dit gebied doorkruiste nog sporen en ontlasting van beren gevonden.
Sinds de nieuwe weg naar Igoumenitsa klaar is worden er ook steeds meer kadavers van beren langs de kant van de weg gevonden.
De weg naar Monodendri stijgt redelijk en op een gegeven moment rijden we op 1000 meter hoogte door wolken van regen die gestaag door blijft vallen.
Monodendri is een dorp met niet meer als 10 huisjes, een paar hotels en een aantal restaurants. het ligt meteen aan het pad dat naar de Vikoskloof leidt.
Morgen willen we hier gaan wandelen hoewel, als het zo blijft regen, ik vermoed dat het dan eerder zwemmen wordt.
We parkeren de bus net iets buiten het dorp en kijken neer op de lichtjes in de diepte.
Gereden kilometers: 52
-
26 September 2010 - 16:37
Bert Wetzels:
Jullie brengen me toch zeker een kop van een beer mee, voor de schedel? -
26 September 2010 - 17:53
Katinka:
Ik mag dan wel jaloers zijn, maar regen gun ik jullie toch echt niet! Iedere keer als we naar het nieuws zitten te kijken en het weerbericht komt erop, wil ik ook meteen weten hoe het bij jullie gaat worden: Niet getreurd! Ze zeggen dat het morgen weer mooi weer moet worden! Dat hoop ik dan ook maar, want ik wil nog lang genieten van jullie zonnig reisverslag...! En Gerard: ik duim dat je de volgende cache wel gaat vinden, want dat wordt toch ook weer tijd! Ben benieuwd wat je eruit haalt en er ook weer instopt! Ik heb hier nog een heleboel speeltjes van Rick en Tom van vroeger, toen we nog vaker naar McD gingen, als je wilt kunt je een volle zak krijgen om in zo'n cache terug te leggen! Zo krijg je de jeugd misschien ook aan het cachen X-)!! Veel zon, plezier en een poot voor Beau!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
